احمق‌ها - The Goonies

سال تولید : ۱۹۸۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ریچارد دانر و هاروی برنهارد
کارگردان : دانر
فیلمنامه‌نویس : کریس کولامبوس، برمبنای داستانی نوشته استیون اسپیلبرگ.
فیلمبردار : نیک مک‌لین
آهنگساز(موسیقی متن) : دیو گروسین.
هنرپیشگان : شان استین، جان برولین، جف کوئن، کوری فلدمن، کِری گرین، آن رمزی، جو پانتولیانو، مارتا پلیمپتن، که هوی کوآن جان ماتوسکی و رابرت دیوی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۴ دقیقه.


در شهرک آستوریا، یک بسازبفروش بزرگ می‌خواهد یک ردیف خانه را به‌زور از صاحبان‌شان بخرد و خانه‌سازی کند. گروهی نوجوان - «میکی» (استین)، «چانک» (کوئن)، «ماوت» (فلدمن)، «دیتا» (کوآن) - که اسم دسته‌شان را «احمق‌ها» گذاشته‌اند، در خانه «میکی» و زیر نظر برادر بزرگ‌تر او، «براند» (برولین) جمع می‌شوند. پسرها هنگام تمیز کردن انبار زیرشیروانی، به نقشه‌ای برمی‌خورند که محل غرق یک کشتی بادبانی دزدهای دریائی را نشان می‌دهد. سپس در رستورانی متروک در نوک یک صخره، دهانه یک تونل زیرزمینی را پیدا می‌کنند که در واقع مخفیگاه گروه خلافکار «ماما فراتلی» (رمزی) و پسرانش، «جیک» (دیوی) و «فرانسیس» (پانتولیانو)، است. پسر بچه‌ها سر در پی یافتن گنجینه‌ می‌گذارند. اما «چانک» به چنگ خانواده «فراتلی» می‌افتد که او را همراه با «اسلات» (ماتوسکی)، پسر خنگ خانواده، زندانی می‌کنند، سپس به‌دنبال بقیه می‌روند. دسته «احمق‌ها» به کشتی غرق شده می‌رسند ولی درست در همان زمان خانواده «فراتلی» آنان را گیر می‌اندازند. «چانک» و «اسلات» که در این مدت با هم رفیق شده‌اند، به کمک بچه‌ها می‌شتابند. کشتی مملو از غنایم و گنجینه‌های گران‌بهاست. در اینجا یکی از تله‌هائی که سر راه‌شان دریا می‌رسانند. کیسه جواهری که تصادفاً یکی از پسربچه‌ها در جیبش گذاشته، چنان گران قیمت از کار در می‌آید که می‌توانند با آن جلوی خید اجباری خانه‌های‌شان را بگیرند.
* خط قصه فیلم از خیلی جهات اسپیلبرگ‌ی است. از جمله کمدی مهارشده صحنه‌ها، نماهائی با هلی‌کوپتر از نوجوانان دوچرخه‌سوار (ئی‌.تی.، موجود ماورای زمینی، استیون اسپیلبرگ، 1982)، صحنه یافتن گنج در فضای تیره زیرزمینی (مهاجمان صندوق مقدس گم‌شده، اسپیلبرگ، 1981) و غیره. اما کارگردانی دانر نیز ارزش‌های خاص خود را دارد. طنز پنهان فیلم و اشاره‌های آن به فیلم‌های سینمائی قدیمی، باعث شده تا عناصر کمیک را در اوج بحران و درگیری حفظ کند. از موعظه‌گری به‌طور کامل پرهیز نمی‌شود اما تعادل خوبی بین فضای کاملاً فانتزی و درون‌مایه اغراق‌آمیز فیلم موجود دارد. موضوع بدجنس‌های مسخره‌ای که زیرنظر مادر بی‌رحم‌شان کار می‌کنند، بیشتر متأثر از والت دیزنی است. کشتی دزدهای دریائی تروتمیز فیلم هم یادآور دیزنی‌لند است. هدف اصلی فیلم بدون هیچ خجالتی داستان‌گوئی است اما وسوسه‌های تجاری، قدرت خودانگیخته روائی فیلم را تحت‌الشعاع قرار داده است.