سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا

روابط جای عدالت


روابط جای عدالت
در حالی که ثبات در مدیریت به عنوان اصلی شناخته شده در جهان به شمار می‌رود و مربیان صاحب صلاحیت در نقاط دارای فوتبال پیشرفته براساس معیارهای اصولی و نه صرفا کسب نتایج بازی‌ها به کار خود در تیم‌هایشان ادامه می‌دهند، بی‌ثباتی شغلی مربیان حتی موفق در کشورمان به معضلی اساسی تبدیل شده است. سرالکس فرگوسن در حال حاضر پرافتخارترین سرمربی فوتبال است.
او تاکنون برای منچستریونایتد حدود ۳۰ جام قهرمانی کسب کرده است و جالب این که ۴ سال نخست فعالیت وی در منچستر با کسب هیچ جامی توامان نشد.حرکت اصولی مدیران منچستریونایتد و اصرار بر تداوم حرکت بر مبنای برنامه‌ریزی‌های کلان موجب شد فرگوسن این باشگاه را به موفق‌ترین و ثروتمندترین باشگاه دنیا تبدیل کند.
حال آن که شاید اگر فرگوسن در ۴ سال نخست حضورش به دلیل کسب نتایج نامطلوب اخراج می‌شد، منچستریونایتد ۱۸ سال گذشته را بدون هیچ افتخار بزرگی پشت سر می‌گذاشت.
دیگر مربی موفقی که مسوولان باشگاه در حفظ او ناکام ماندند محمود یاوری بود که از تیم کم سرمایه برق، تیمی قبراق و موفق ساخت. بیژن ذوالفقارنسب هم در ذوب آهن کارنامه‌ای موفق ارائه کرد، ولی در پایان فصل عذرش خواسته شد.
ژوروان ویه‌را تا ثانیه‌های پایانی لیگ برتر، سپاهان را که در ۳ جبهه دیگر هم می‌جنگید در صدر جدول نگه داشته بود، ولی در پایان فصل اخراج شد و جای خود را به یک مربی مبتدی داد. یحیی گل‌محمدی، صباباتری را به لیگ قهرمانان آسیا برد، ولی مثل ضیایی، دیگر مربی موفق فصل گذشته این باشگاه از تیم کنار گذاشته شد.
رفتن افشین قطبی، مربی موفق تیم پرسپولیس (قهرمان لیگ برتر)‌ و پرویز مظلومی که ابومسلم را از رده‌های پایین جدول به عنوان چهارمی لیگ رساند نیز دیگر مثال‌های ناتوانی مدیریت باشگاه‌های لیگ برتری ما در ایجاد ثبات تیمی است. به مجموعه این مربیان می‌توان نام مجید جلالی را هم اضافه کرد که کارنامه خوبی با استقلال اهواز ارائه کرد، ولی در نهایت با شکایت کیفری از مدیران باشگاه، به طرز ناخوشایندی به کار خود خاتمه داد.
حضور روابط ناسالم در حواشی نقل و انتقالات بازیکنان و مربیان لیگی، معضلی است که چنین مشکلاتی را برای تیم‌های فوتبال ما به ارمغان می‌آورد. تا وقتی ملاک حضور افراد براساس شایستگی و توانایی‌هایشان نیست و همه چیز بر معیار رابطه تعریف می‌شود ، طبیعی است که بسیاری از افراد در مناصب مناسب خود قرار نگیرند؛ حقیقت تلخی که آنقدر برای ما دردسرساز خواهد شد تا بلکه روزی ناگزیر به اصلاح آن شویم.
به یقین افرادی که از این گونه جابه‌جایی‌های غیرضابطه‌مند احساس نفع و رضایت می‌کنند، وقتی دود آتش افروخته خود به چشمشان برود دیگر حاضر به تکرار آن نخواهند بود و چنین روزهایی دور نیست.
منبع : روزنامه جام‌جم


همچنین مشاهده کنید