دنیای مجازی، دنیایی جذاب تر

اینترنت، دنیای کوچیکی که از پیوند خوردن چند رایانه در شبکه ای کوچک، آغاز شد و آونقدر رشد کرد که ظرف ۱۵ سال حتی جا رو برای دنیای واقعی هم تنگ کرد.
امروز اینترنت چنان زندگی ما جوونا رو درگیر خودش کرده که زندگی خیلی از ماها بدون وجود اون با خلائی جدی روبرو میشه و با اینکه تو کشور ما هنوز آنچنانکه باید و شاید ازش استفاده نمیشه اما محیط مجازی اون جائی شده برای ابراز وجود. دوستهای آنلاین و اینترنتی ما خیلی بیشتر از دوستان عادی مون هستند، حتی بیشتر مواقع حال دوستان قدیمیمون رو هم تو اینترنت می پرسیم. وبلاگها، جای دفرچه خاطراتها رو گرفتن، سایتهای خبری جای روزنامه ها رو پر کردن، نرم افزار های گفتگوی آنلاین به مکان ثابت روابط اجتماعی تبدیل شدن. توی این دنیای مجازی قوانین دیگری حاکمه زبون دیگه ای برای حرف زدن وجود داره و تابو های دنیای واقعی شکسته شده، هر کس میتونه شخصیتی جدید به خودش بده، شخصیتی بعضا کاملا متفاوت با شخصیت واقعی.
اما چرا روابط اجتماعی آنلاین اینقدر محبوبیت پیدا کرده؟ سری به اد لیست یاهوتون بزنید، چند تا از اونها رو توی دنیای واقعی ملاقات کردید؟ با چند تا از اونها رو برای بار اول توی اینترنت آشنا شدید؟ چند تا شون از دوستان قدیمتون هستن که با هم توی دنیای واقعی آشنا شدید؟ چند تاشون از جنس مخالفتون هستن؟ یه حساب سر انگشتی میتونه نشون بده که تعداد افرادی که باهاشون آنلاین آشنا می شیم از دوستانی که در محیط واقعی پیدا میکنیم خیلی بیشتر هستند، تعداد افرادی که از جنس مخالف توی اد لیستمون هستند از تعداد افراد همجنس خودمون بیشتره، و با اکثرشون هم توی اینترنت آشنا شدیم و ۹۰ درصدشونو به عمرمون ندیدیم.
خودتون رو توی یک پارک تصور کنید، چند بار تاحالا وارد پارک که شدید بلند سلام کردید طوری که همه بشنون؟ چند بار توی چت روم این کارو کردید؟ چند دفعه توی پارک به سمت یک آدم ناشناس رفتید با هاش سلام و علیک کردید و نیم ساعت باهاش حرف زدید؟ چند بار توی چات روم اینکارو کردید؟ چند دفعه به خودتون جرات دادید با یه جنس مخالف توی خیابون یا پارک، یا حتی توی دانشکده یا کلاس سر صحبت رو باز کنید؟ خوب شاید دلیلش این باشه که در دنیای مجازی چهره مون (و هویتمون) از دیگران مخفیه و کسی ما رو نمیشناسه.
میخوام بگم دنیای مجازی دنیاییه خالی از تابو های احمقانه دنیای واقعی ما، ممنوع هایی که هیچ قانونی ممنوعشون نکرده بجز عرف غلط اجتماعی ما، ممنوع هایی که میتونه وجود نداشته باشه، برای همین هم هست که اینقدر امن، راحت و دوست داشتنی بنظر می آد.

منبع : شیمیست دات کام