جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

مگر سید حسن ملت ایران چه گفت ؟


مگر سید حسن ملت ایران چه گفت ؟
اظهارات صریح سیدحسن خمینی، نوه امام (ره)، درباره مداخله نظامیان در انتخابات و نیز آفتهایی که انقلاب را در شرایط کنونی تهدید می کند، به حدی برای «برخی» گروههای سیاسی تلخ و ناخوشایند بود که برای منکوب کردن این چهره سیاسی و مذهبی، لحظهای درنگ نکردند و آتش توپخانههای تبلیغی خود را این بار به سوی او نشانه رفتند تا ماجرا را در نطفه خاموش کنند.
سید حسن، درباره دخالت عناصر نظامی در انتخابات چنین گفته بود: «به نظر بنده، تنبه امام به اینکه نظامی ها نباید در سیاست دخالت بکنند، یکی از این دغدغه ها و مسائل است. چون که تفاوت عنصر نظامی و سیاسی تنها در این است که نظامی تفنگ دارد.
یکی از بزرگترین معیارهایی که می توان گفت، جامعه از راه امام خارج شده است یا نه؟! «حضور نظامیان در عرصه سیاست» است. کسانی که مدعی هستند که به امام (ره) وفادارند، باید نسبت به دستور صریح امام (ره) با تمام وجود حساسیت نشان دهند.
همان طور، در زمانی که فردی مدعی شود، ولایت از آن فقیه نیست، همه باید بگویند، در اندیشه امام هست و نسبت به این موضع حساسیت نشان دهند، باید در برابر «ورود نظامیان به عرصه سیاست» هم حساسیت داشته باشند. اگر اینگونه نباشد یا دروغ می گویند یا دچار تناقض هستند.
لذا به نظر می رسد، انگیزه الهی به دنبال طرد نفسانیات است و نفسانیات هم در طرد ثروت طلبی و قدرت طلبی خلاصه می شود. گاهی فردی ۶ صبح تا ۱۲ شب کار می کند، اما این فعالیت ها برای خداوند نیست و همین که این مساله سر زبان ها باشد، برایش شیرین است. یا فردی ساده زیست است، اما هیچ گاه از قدرت دست برندارد و...»
دقت در این اظهارات و تطابق آن با آنچه از آثار کتبی و شفاهی حضرت امام (ره) برجای مانده، از جمله وصیت نامه ایشان، نشان می دهد که نوه امام راحل (ره)، صرفا دیدگاههای رهبر فقید انقلاب را بازگو کرده است.
با این حال، کسانی که در ادعای تبعیت از راه امام (ره) گوش فلک را کر نموده اند، در مقابل تبیین دیدگاههای ایشان، برآشفته اند و حمله به نوه امام(ره) را در دستور کار قرار داده اند و برای آشفته کردن صحنه و گم شدن اصل سخنان وی، از تهمت گویی هم پرهیز نکرده اند; از جمله یک سایت منتسب به اصولگرایان، در واکنش به اظهارات سید حسن خمینی، اظهارات وی را، ادای دین او به اصلاح طلبانی دانست که در دوران ریاست جمهوری خاتمی، برایش یک خودروی BMW خریده اند; این سایت برای باور پذیر کردن خبرش، حتی قیمت BMW کذایی را نیز ۸۰ میلیون تومان عنوان کرد تا مخاطب، در اینکه نوه امام(ره) از راه امام(ره) عدول کرده و پا در وادی دنیاگرایی گذارده شک نکند.
البته این خبر، با تکذیب صریح و سریع دفتر سیدحسن خمینی مواجه و اعلام شد که وی در طول عمر خود، هرگز چنین خودرویی نداشته است.
البته ما در این مقال، قصد دفاع از ایشان را نداریم چه سیدحسن، امکان دفاع از خویش را دارد; لذا به ذکر دو نکته زیر اکتفا می کنیم که عاقلان را اشارتی کافی است:
۱) اگر کسی یک خودروی دولتی یا یک بنای عمومی را به آتش بکشد، همه او را سرزنش خواهند کرد که چرا سرمایههای ملی را تخریب می کند، به علاوه، مجازات سنگینی هم در انتظار او خواهد بود.
متاسفانه، در بینش کوته نظرانه برخی افراد، سرمایههای عمومی، فقط به اموال مادی منحصر می شود و کسی که به نحوی از انحا، پذیرش ولو نسبی در جامعه دارد، به عنوان یک سرمایه محسوب نمی شود; دقیقا به همین دلیل است که تخریب چهرهها، به راحتی آب خوردن صورت می گیرد و کمتر کسی به این اندیشه می کند که ارزش آنچه تخریب می شود، از یک خودرو یا یک بنا بسیار بیشتر است و اساسا قابل مقایسه نیست.
با این حال تخریب گر یک موتورسیکلت دولتی، حتی ممکن است به زندان هم برود ولی کسانی که هاشمی و خاتمی و احمدی نژاد و حسن خمینی و دیگران را تخریب می کنند، ای بسا از سوی هم نفعان خود، تشویق هم می شوند ولو اینکه این تشویق از منابع عمومی تامین شود!
البته همه افراد قابل نقد هستند و در این میان تفاوتی بین آنها نیست و جایگاههایی مثل انتساب به امام(ره) امان نامه گریز از نقد محسوب نمی شود ولی فاصله نقد و تخریب نیز بر جماعت عقل اندیش، پوشیده نیست.
به راستی ساختن خبر کذب که فلانیBMW هشتاد میلیونی از دولت قبلی گرفته است، نقد است یا تخریب سیاسی؟!
اگر سید حسن، این خودرو را از بیت المال بناحق دریافت کرده است، پس چرا آقایان همان موقع اعتراض و افشاگری نکردند تا آنکه سید حسن کلامی گفت که خوشایندشان نبود؟!
۲) فارغ از ماجرای تخریب، که آفت جامعه سیاسی امروزین ما شده است، به سخنان سید حسن برمی گردیم و به واکنش مخالفان وی: فرض کنیم که سید حسن، همان آدم بدی است که خبرسازان در صدد ترسیمش هستند، حال همین شخص، صرفا سخنان امام(ره) را بازگو کرده است و لذا سوال اینجاست که آیا آنان که بر آشفته اند، با مواضع امام راحل (ره) نیز سر مخالفت دارند و چون نمی توانند این مخالفت را علنی بیان کنند، سراغ نوه ایشان آمده اند تا از رهگذر منکوب کردن او، سخن صریح امام (ره) را مبنی بر منع مداخله نظامیان در انتخابات ولو با آن BMW کذایی دور بزنند و در گرد و خاکی که به پا کرده اند، به غبار فراموشی بسپارندش؟!
ای کاش اینان، دستکم به اندازه اپوزیسیون بی بنیاد خارج نشین، شجاعت داشتند که حرف دل خود یعنی عدول از آموزههای بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را بر زبان بیاورند و برای ارتزاق و کسب مناصب دنیوی، این قدر «امام، امام» نکنند! (فتامل)
نویسنده : سید ضیا»الدین احتشام
منبع : روزنامه مردم سالاری