رصد سیارات با یک دوربین فیلمبرداری

از زمانی که مردم به آسمان نگاه می کردند از چیزی که می دی د ند یادداشتهایی تهیه میکردند.
از هروسیله ای استفاده می شد از سطح تخته سنگها گرفته تا کتابهای کلی.
دوربی نه ای عکسبرداری ، این یادداشتها(یادداشتهای نجومی) را روی فیلم ثبت و روی کاغذ ظاهرمیکردند واز آنها نگهداری میشد از قرن ۱۹ تا کنون . برای ثبت یادداشتهای خورشید، ماه و سیارات هر قدر هم این ابزار در مقایسه با دوربینهای فیلمبرداری دارای بازدهی کمتری هستند اما در همه‌‌ی ابزارآلات خانه یافت می شوند. هیچ نقاشی ساکن و یا عکس نمیتواند رقیبی برای حس غیر قابل توصیف از واقعیت و فشار مهیج یک ضبط ویدئویی متحرک باشد. هر دقیقه از یک فیلم ویدئویی شامل ۱۸۰۰ تصویر گسسته از هم میباشد، شماری که کوتاه جلوه میکند حتی اکثر عکاسان چابک میتوانند دست یابند به آن به وسیله‌ی لغزاندن دیافراگم و یا پیچاندن دسته‌‌ی دوربینهای پیشرفته‌ی جمعی! ولی با ویدئو هیچ احتیاجی به انتظار کشیدن برای ظهور و چاپ عکس نیست .
احساسگر تصویر در دور بی نهای فیلمبرداری یک شبکه‌‌ی ریز از سیلیکون است که CCD نامیده می شود. آن خیلی حساسیت نوری بیشتری نسبت به بلورهای نقره ای نمک در فیلمهای عکاسی دارد. به هر حال، بر خلاف دیافراگم های مکانیکی در یک دوربین جمعی، دیافراگم الکترونیکی در یک دوربین فیلم برداری معمولا آشکار سازی ها را تا ۶۰/۱ ثانیه یا کمتر محدود می کند. در نتیجه، فقط پر نور ترین اجرام نجومی، اهداف مناسبی باشند مانند ماه، سیارات و خورشید (همراه با فیلتر مناسب به نام«فیلتر امنیتی خورشید).
از طرف دیگر، یک آشکار ساز کوچک دوربین‌های فیلم برداری می تواند بسیاری از تأثیرات نا خوشایند اتمسفر آشفته‌‌‌ی زمین را بر طرف سازد. ضبط ویدئویی میتواند جزئیاتی را بگیرد هنگامی که اجرام با سرعت ظاهر می شوند که راصدان آنها را رؤیت خوب می نامند.
بر خلاف دوربینهای بازتابی تک لنزی ۳۵ میلیمتری (SLR) ،یک مشت از گرانترین دوربینهای فیلمبرداری فقط بوسیله‌ی لنزهای برداشتنی تجهیز شده‌اند.
دوربینهای فیلمبرداری دارای لنز دائمی به شما احتیاج دارند تا از سیستم آفوکال استفاده کنید. در اینجا با روش کار آن آشنا می شویم. اشعه های نور از یک جرم دور در چشمی یک تلسکوپ به شکل دسته‌های موازی نور تشکیل می شوند.شما با این دسته های موازی نور را می‌آورید برای متمرکز کردن در CCD دوربین با نگه داشتن لنز دوربین روی چشمی تلسکوپ. مهم است که ابتدا تلسکوپ دقیقاً تنظیم شده باشد که این کار می تواند بوسیله‌ی چشم شما انجام گیرد طوری که دید ۲۰/۲۰ داشته باشید و یا اینکه از عینکی استفاده کنید که دوربینی و نزدیک بینی شما را به ۲۰/۲۰ برسد. اگر این موضوع روی کاغذ پیچیده به نظر می رسد، نگران نباشید: اکثر مردم در می یابند که تنظیم کردن یک تلسکوپ برای کارهای آفوکال آسان است، مخصوصاً از وقتی که تصویر ویدئویی زنده روی تصویرگر دوربین یا یک نمایشگر ظاهر شد.

منبع : پارسی فا