بوفون در آستانه اسطوره شدن

جیان لوئیجی بوفون دروازه بان ایتالیا و مرد شماره یک دروازه بانی در جهان فوتبال در بازی شنبه تیم ملی ایتالیا مقابل گرجستان برای هفتادونهمین بار درون دروازه قهرمان جهان قرار گرفت تا بار دیگر با هنرنمایی خود موجبات صعود تیم ملی کشور را به تورنمنتی مهم مانند جام ملت های اروپا فراهم آورد. وی برای نخستین بار در سال ۱۹۹۷ حدوداً ۱۰ سال گذشته و تنها در سن ۱۹ سالگی نیمکت لاجوردی پوشان سرزمین چکمه ای راه پیدا کرد. ایتالیا در آن زمان رقابتی حساس مقابل روسیه باید برگزارمی کرد تا شانس حضور در رقابت های جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه را به دست آورد.
شرایط اصلاً به سود ایتالیایی ها نبود. بدشانسی ها در بازی مقابل روسیه نیز این تیم را رها نکرد. بازی در شرایط بسیار بد جوی و هوای فوق العاده سرد مسکو شرایط را برای قهرمان ۳ دوره جام جهانی سخت کرده بود. میزان بارش برف تا حدی بود که از توپ قرمز برای ادامه بازی استفاده شد اما اوضاع بد ایتالیا به اینجا ختم نشد. در دقیقه سی ودوم این دیدار، جیان لوکا پالیوکا مصدوم و مجبور به ترک زمین بازی شد و از آنجائیکه آنجلو پروتزی دروازه بان شماره یک ایتالیا در آن زمان مصدوم بود سرمربی وقت ایتالیا یعنی چزاره مالدینی مجبور به استفاده از دروازه بان سوم تیم شد. بازیکنی لاغر و ۱۹ ساله که کمتر کسی گمان می کرد از پس حفاظت از سنگر لاجوردی پوشان برآید. نام وی «جیان لوئیجی بوفون» بود.
شاید همگان به هنگام ورود بوفون، ایتالیا را حذف شده گروه می پنداشتند زیرا همه چیز مهیای بردی خانگی برای مردان روس بود. بازی در ورزشگاه خانگی، آب و هوای سرد، که روس ها به آن عادت داشتند، بدشانسی های اخیر ایتالیایی ها در این کشور و سرانجام حضور دروازه بانی ۱۹ ساله و تازه وارد در درون دروازه این تیم، از جمله دلایلی بود که اکثر هواداران فوتبال به خاطر آن شانس ایتالیا را برای صعود به جام جهانی بعید می دانستند اما بوفون با نمایش فوق العاده در حفاظت از دروازه حتی در موقعیت های تک به تک مهارت خود را به رخ همگان کشید.
برای بازیکنی به کم سن وسالی او داشتن چنین روحیه و اعتماد به نفسی غیرمنتظره به نظر می آمد اما عکس العمل او پس از مهار ضربه استثنایی «سوگی یوران» حاکی از تبحر این دروازه بان جوان داشت.ایتالیا به گونه ای معجزه آسا توانست با تساوی یک بر یک از شکست بگریزد که بیشتر آن را مدیون واکنش های فوق العاده بوفون می داند.
روز بعد از مسابقه مطبوعات ایتالیا با درج مطلبی از بوفون به عنوان پدیده دروازه بانی ایتالیا یاد کرده و نوشتند: «پدیده دروازه بانی ایتالیا متولد شد.»ایتالیایی ها پس از آن با شکست روسیه در بازی بازگشت جواز صعود به جام جهانی را کسب کردند.
بوفون تاکنون ۷۹ بار در دروازه لاجوردی پوشان ایستاده است و به نظر می رسد که این دروازه بان ۲۹ ساله بتواند رکورد «دینوزوف» اسطوره دروازه بانی ایتالیا، که ۱۱۲ بازی در کارنامه دارد را بشکند.وی تیم ملی ایتالیا را در ۳ دوره جام جهانی یعنی فرانسه، کره، ژاپن و آلمان همراهی کرده که در ۲ دوره اخیر آن به طور ثابت مسئولیت حفاظت از سنگر لاجوردی پوشان را برعهده داشته است.
در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان نمایش بوفون استثنایی بود و به عقیده برخی ها وی یکی از دلایل اصلی بالا رفتن جام طلایی بر دستان لاجوردی پوشان بود. دریافت تنها ۲ گل در ۷ بازی که یکی از آنها گل به خودی و دیگری پنالتی بود حکایت از عملکرد تحسین برانگیز او دارد.
در واقع تا زمانیکه زیدان گل فرانسه را در فینال جام جهانی به ایتالیا به ثمر رساند، بوفون ۴۵۳ دقیقه بدون دریافت گل از دروازه خود محافظت کرده بود. عملکرد وی در سطح باشگاهی هم کم از نمایش های او در تیم ملی نداشته است. در سن ۱۷ سالگی با پیوستن پارما و حضوری درخشان در این باشگاه توجه تیم های بزرگی از جمله میلان را به خود جلب کرد اما او ترجیح داد که همچنان در پارما بماند.
وی پیش از پیوستن به جمع سیاه و سفیدپوشان تورین، موفق شده بود به همراه پارما رقابت های معتبری مانند جام یوفا، جام حذفی ایتالیا و سوپرجام ایتالیا را فتح کند. موفقیت و درخشش بوفون در پارما باعث شد که مقامات یوونتوس، ضمن امضای قراردادی به مبلغ ۳۲ میلیون پوند با وی، او را به گران قیمت ترین دروازه جهان تاکنون مبدل سازند.او از زمان پیوستن به یوونتوس، دروازه بان شماره یک این تیم بوده و با اتمام جام جهانی ۲۰۰۲ و افت ناگهانی اولیورکان، توانست در صدر بهترین دروازه بانان جهان قرار بگیرد. بوفون ۴ دوره به همراه بانوی پیر ایتالیا موفق به فتح اسکودتو شد.
درخشش او چه در رده ملی و چه باشگاهی مسئولان یوفا را مجاب کرد تا او را در فهرست نامزدهای دریافت توپ طلای اروپا قرار دهند اما تقدیر آن بود که این جایزه به هموطن و هم باشگاهی سابقش یعنی کاناوارو برسد اما هنوز راه زیادی برای ادامه هنرنمایی او و مطرح شدن به عنوان بهترین دروازه بان تاریخ فوتبال باقی مانده است. با پیش رو داشتن مسابقات یورو ۲۰۰۸ و جام جهانی ۲۰۱۰ بعید به نظر می رسد که بوفون قبل از رسیدن به جایگاه اسطوره هایی مانند «لویاشین» «گوردون بنکس» و «دینوزوف» قصد آویزان کردن کفش هایش را داشته باشد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی