دانشکده پلیس - Police Academy

سال تولید : ۱۹۸۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پل ماسلانسکی
کارگردان : هیو ویلسن
فیلمنامه‌نویس : نیل ایزرئیل، پت پرافت و ویلسن، برمبنای داستانی نوشته ایزرئیل و پرافت.
فیلمبردار : مایکل مارگولیس.
آهنگساز(موسیقی متن) : رابرت فولک.
هنرپیشگان : استیو گاتن‌برگ، کیم کاترال، ج.و. بیلی، بوبا اسمیت، دانوون اسکات جرج گینس و دیوید گراف.
نوع فیلم : رنگی، ۹۶ دقیقه.


آمار نشان می‌دهد که تعداد داوطلبان ورود به دانشکده‌های پلیس بسیار کم شده است. به‌همین دلیل شهردار جدید تصمیم می‌گیرد تا به کسانی که به‌دلیل جرم‌های کوچک دستگیر می‌شوند، فرصتی بدهد تا به جای گذراندن دوره محکومیت‌شان، وارد دانشکده پلیس بشوند. همین باعث می‌شود تا گروه تازه دانشجویان با فضای حاکم بر دانشکده پلیس به هیچ وجه هم‌خوانی نداشته باشند و باعث بروز ماجراهای بسیاری شوند...
* پس از موفقیت فوق‌العاده فیلم هواپیما! (جیم ایبراهمز، دیوید زوکر و جری زوکر، 1980) و آثار بعدی این گروه، موج تازه‌ای از فیلم‌های کمدی، سینمای آمریکا را در بر گرفت که دانشکده پلیس - و تمام شش دنباله‌اش - را هم می‌توان یکی از نتایج آن دانست. اما تفاوت عمده این فیلم با آثاری مثل هواپیما! در این است که دانشکده پلیس هجویه هیچ ژانر خاص سینمائی نیست و برخلاف آنها - که به پس زمینه ذهنی تماشاگر از آثار جدی ژانری خاص متکی است - مجبور است فقط به شیرین‌کاری‌های شخصیت‌های ظاهراً نامتجانسش - از قبیل کسی که تمام صداهای مختلف را با دهانش می‌سازد، یا سیاه‌پوست بسیار تنومندی که برای رانندگی روی صندلی عقب ماشین می‌نشیند - تکیه‌کند، شیرین کاری‌هائی که گاها خنده‌دارند و گاهی حتی تبسمی را هم بر لب نمی‌آورد. در قالب یک مجموعه تلویزیونی نقاشی متحرک نیز ساخته شد. دنباله‌ها: دانشکده پلیس 2: نخستین مأموریت آنان (جری پاریس، 1985)؛ دانشکده پلیس 3: آموزش دیگر (پاریس، 1986)؛ دانشکده پلیس 4: شهروندان گشت می‌زنند (جیم دریک، 1987)؛ دانشکده پلیس 5: مأموریت در میامی بیچ (آلن مایرسن، 1988)؛ دانشکده پلیس 6: شهر در محاصره (پیتر بانرز، 1989) و دانشکده پلیس 7: مأموریت در مسکو (آلن مِتِر، 1994).