رفیقان یک به یک رفتند

چهارتا از تیم هایی كه زیباترین بازی ها را به نمایش می گذاشتند هفته گذشته ناك اوت شدند و این اصلاً موضوع خوشایندی برای یك هوادار فوتبال ناب نیست. آرسنال، منچستر یونایتد، رئال مادرید و بارسلونا تیم هایی هستند كه همواره برای پیروزی به میدان می روند و زیبا بازی می كنند، اما اكنون همگی رفته اند. اگر آنها به نیمه نهایی راه می یافتند، آنگاه می توانستید بگوئید: فوق العاده است و می توانستید انتظار نمایشی مهیج و زیبا را داشته باشید. اما فكر می كنم انتظار چنین چیزی در حال حاضر خنده دار باشد.
اكثر تیم های سطح بالای اروپا اكنون با این تفكر به میدان می آیند كه در وهله اول شكست نخورند و سپس به راه هایی فكر می كنند كه بتوانند مسابقه را ببرند و این دقیقاً چیزی است كه چهار تیم میلان، یوونتوس، چلسی و اینتر (كه با توجه به كسب تساوی یك بر یك در خانه پورتو شانس بالایی برای رسیدن به مرحله بعد دارد) انجام می دهند.
من بازی یوونتوس مقابل رئال را با دقت نگاه كردم و آنها واقعاً تیمی نیستند كه وقتی شما تلویزیون را روشن می كنید و آنها را می بینید، یك به به از ته دل بگویید و از تماشای بازی شان كیف كنید. اما آنها همیشه پیروز می شوند و این بهترین مسئله برای هواداران و كادر فنی شان است. اگر یوونتوس در مقابل میلان به میدان برود یا در پایان بازی به پنالتی می كشد یا یكی از تیم ها یك بر صفر برنده می شود. من آنها را در فینال اولدترافورد دو سال پیش دیدم. واقعاً لج آور بازی می كنند. اینتر هم چندان فرقی با آنها ندارد و تقریباً به همان كسالت آوری است. شاید تهاجمی ترین تیمی كه به این مرحله راه یافته لیون باشد. آنها در مجموع وردربرمن را با نتیجه ۱۰ بر ۲ شكست دادند و در ۸ دیدار اروپایی كه انجام داده اند موفق به زدن ۲۷ گل شده اند.لیورپول هم در هر بازی شیوه اش را تغییر می دهد، اما اگر منصفانه به ماجرا نگاه كنیم نباید منكر بد شانسی رافابنیتس به خاطر در اختیار نداشتن دو مهره اساسی و تهاجمی اش یعنی جبرئیل سیسه و فرناندو مورینتس باشیم.
واقعاً امیدوارم چلسی و لیورپول به نتایج خوبی دست پیدا كنند، اما نمی توان ناراحتی و تاسفم را از ندیدن بازی آرسنال، منچستر، رئال و بارسا در چنین دیدارهای مهم و حساسی پنهان كنم. آنها طرفداران بسیار زیاد و پرشوری در سراسر جهان دارند و این به دلیل تاریخ و سابقه شان، زرق و برق آنها و شیوه بازی شان است. پرواز آنها واقعاً باشكوه است.
واقعیت این است كه دفاع آسان تر از حمله است. مردم می گویند شما می توانید قهرمانان اروپا شوید چنان كه پیش از این منچستر در سال ۱۹۹۹ این كار را انجام داد و رئال نیز بعدش دو بار این كار را تكرار كرد. اما منچستر در طول ۶ فصل تنها یك بار به نیمه نهایی رسیده و رئال در سال ۲۰۰۲ قهرمان شد كه فوق ستاره های این تیم در بالاترین حد ممكن قرار داشتند، به خصوص زین الدین زیدان و روبرتو كارلوس. من آنها را در دیدار نهایی مقابل لوركوزن دیدم. لوركوزن تیم بهتری بود كه بهتر هم سازمان یافته بود. اما زیدان با یك گل تماشایی رئال را از ورطه پراند. مشكل رئال وقتی شروع می شود كه شاه ماهی هایش در اوج نباشند و شما اكنون به خوبی می توانید این مشكل را ببینید.
فكر نمی كنم آرسن ونگر تغییری در دید تهاجمی اش نسبت به فوتبال و شیوه هجومی تیمش بدهد، اما وقتش رسیده كه آرسنال تكانی بخورد و او باید یا تعدادی از بازیكنانش را تغییر دهد یا چیزی متفاوت از آنها بخواهد. آرسنال مدت زیادی است كه به یك شیوه بازی می كند، بدون اینكه در هیچ كجای اروپا به موفقیتی برسد، پس لابد اشكالی در كار است و چیزی باید تغییر كند. این روزها شما همیشه می دانید كه آرسنال چگونه بازی می كند: دنیس برگ كمپ در عمق حركت می كند تا فضای لازم برای نفوذ آنری فراهم شود. كار پاتریك ویرا در تیم مشخص است و همین طور مكان فردی لیونبرگ.
نمی گویم آنها باید دفاعی بازی كنند اما شاید بتوانند با به وجود آوردن حركات تركیبی در برنامه شان، اندكی از این وضع یكنواخت خلاص شوند. آرسنال تقریباً در ۸۰ درصد مواقع از چپ حمله می كند و این باعث می شود كه دفاع آنها در این جناح بدون سول كمپل به شدت متزلزل شود، چرا كه اشلی كول به جلو نفوذ كرده و جایش خالی است. شاید آنها با آوردن بیشتر جریان بازی به سمت راست بتوانند توازن بهتری در تیمشان ایجاد كنند. اكنون هر تیمی با آرسنال بازی دارد دقیقاً می داند باید منتظر چه چیزی باشد.
در منچستر، مطمئن هستم آلكس فرگوسن به خوبی می داند كه چطور باید تیمش را بهتر كند. او از سال ۱۹۹۹ تاكنون چیزهای زیادی برای منچستر به ارمغان آورده است كه شامل سیستم ۱-۱-۴-۴ و همین طور اشكال متنوعی از ۳-۳-۴ در این فصل می شود. فكر می كنم او به اندازه كافی جوان در اختیار دارد كه بتواند رویشان كار كند و در قالب یك تیم جایشان دهد.
برای تیم های انگلیسی در حال حاضر سخت ترین گزینه روبه رو شدن با میلان است كه به زودی شوچنكو را نیز در اختیار دارد و همین طور یوونتوس. به نظر من ضعیف ترین تیمی كه به مرحله یك چهارم نهایی راه یافته آیندهوون است.شما هرگز نمی توانید آنچه برای لیورپول پیش خواهد آمد را پیش بینی كنید اما امیدوارم پس از خداحافظی تلخ منچستری ها حداقل آنها بتوانند در جام بمانند. همان طور كه برای لیورپول پیش آمد فكر می كنم مسئله اصلی سایر تیم های قدر نیز آسیب دیدگی بازیكنانشان است. میلان، چلسی و یووه تیم هایی هستند كه باید خیلی در سالم نگه داشتن بازیكنانشان تلاش كنند.اما در آخر این نكته را بگویم كه من هیچ گاه به یاد نمی آورم كه این اواخر در مراحل نهایی جام های اروپایی دیداری مهیج دیده باشم، امسال نیز فكر نكنم چیز خارق العاده ای اتفاق بیفتد.

منبع : باشگاه اندیشه