۲۸ اردیبهشت ـ ۱۸ می ـ مسئله سربازان ایتالیایی در عراق و درسی که باید از آن گرفت

رسانه های ایتالیا ۱۷ مه ۲۰۰۴ گزارش بیرون رانده شدن ایتالیایی ها از قرار گاهشان در شهر ناصریه در جنوب عراق با تحمل یك كشته و ۹ مجروح بر اثر حمله افراد سپاه المهدی كه به خمپاره انداز و آر. پی. جی مجهز بودند و سایر رویدادهای جاری عراق را چنان بزرگ كرده بودند كه «فرانكو فراتینی» وزیر امورخارجه ایتالیا به آمریكا یادآور شد كه طرح خروج از عراق را آماده سازد و پیش از هركار، شهرهای مذهبی عراق را به پلیس عراقی بسپارد و از این شهرها خارج شود. وی گفته است: ایتالیایی ها از خواندن اخبار مربوط به شكنجه زندانیان تحت نظر آمریكا در عراق و مشاهده صحنه های شكنجه چنان تحریك و خشمگین شده اند كه وی ناچار است از دولت آمریكا محاكمه علنی و مجازات شدید مرتكبین شكنجه را بخواهد تا افكار عمومی آرام بگیرد.
ایتالیا در سال ۲۰۰۴ در عراق ۲۷۰۰ نظامی داشت و برلوسکنی نخست وزیر وقت این كشور از جورج بوش مصرا خواسته بود كه این نظامیان را از ماموریت های رزمی در عراق معاف دارد تا تلفات احتمالی، خشم مردم ایتالیا تشدید نكند و در انتخابات سال ۲۰۰۶ دولت او را برکنار نکنند.
روزنامه های ایتالیا نوشته بودند که نظامیان ژاپنی مستقر در جنوب عراق پس از مشاهده زیر آتش قرار گرفته شدن سربازان کشورهای دیگر (موتلفه)، خود را پنهان كرده اند تا مورد حمله قرار نگیرند كه هر گونه تلفات وارده به آنان خشم مردم كشورشان را بر خواهد انگیخت و یك مسئله سیاسی برای دولت ژاپن خواهد شد.
مرور زمان نشان داد که چون برلوسکنی حاضر نشد به خواست ایتالیایی ها تسلیم شود و سربازان ایتالیایی را از عراق خارج سازد در انتخابات سال ۲۰۰۶ شکست خورد و قدرت را از دست داد و جانشین او قول به بازگرداندن این نیروها از عراق داده است.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز