قصورهای آبی، ضعف های قرمز

شکست صفر - یک استقلال در زمین مس کرمان و تساوی دو - دو خانگی پرسپولیس با ذوب آهن در هفته چهارم لیگ برتر فوتبال ایران زنگ خطر را برای هر دو تیم نامدار کشورمان به صدا درآورده است.
آبی ها با قبول دو شکست در چهار بازی شان تردیدی در مورد مسئله فوق به جای نگذاشته اند و قزمزها هر چند هنوز بی شکست اند، اما ضعف چشمگیر خط دفاعی و دروازه بان شان همان قدر نگران کننده است و از این نکته می گوید که برخلاف ادعاها تدارک بایسته ای برای این تیم دیده نشده است.
شاید امیر قلعه نویی بر اثر علاقه مفرط به تیمش و خودش هنوز ضعف های پرشمار استقلال در خط حمله را ندیده باشد و اگر دیده بود این قدر حرف هایش با آنچه در زمین و در میدان عمل می بینیم، فرق نداشت. اما آنچه در جمع سرخ ها می بینیم، نوعی دیدن حقایق و عجز کادر فنی در حل مشکلات است. حتی آماتورترین افراد نیز در دیدار اخیر پرسپولیس با ذوب آهن به سرعت متوجه شدند که خط دفاعی این تیم به شدت لرزان و سست و فاقد قوه تشخیص موقعیت ها و بدون قدرت بازی خوانی است. ساده انگاری است که تصور کنیم قطبی و پیروانی ضعف های خط دفاع کند و مبتدی تیم خود را ندیده اند و تعبیر صحیح تر آن است که بگوییم دیده اند و راه حلی برای آن نیافته اند.
● یک دلخوشی
بعید است قلعه نویی همان عیب را داشته باشد و او حتما فهمیده است که برخلاف ادعاهای ابتدای فصلش مهاجمان تیمش نه گلزن هستند و نه روحیه درخشش را دارند. اینکه اوچطور این معضل را حل می کند و با امثال برهانی و علیزاده به گلزنی نایل می آید و یا بازیکنان «هم شکل» مانند مجیدی و اکبرپور را در یک آرایش ثابت به طور همزمان به کار می گیرد مسئله ای است که باید صبر کرد و دید ولی لااقل او این دلخوشی را دارد که خط دفاعی و دروازه بان تیمش محکم تر از مدافعان و سنگربان پرسپولیس هستند و بنابراین بیشتر می توان روی آنها حساب کرد و اگر روزی خط حمله کار گلزنی را به یاد آورد می توان به پیروزی و صعود در جدول هم اندیشید و این نکته و امیدی است که در حال حاضر در اردوی قرمزها نیست .
این البته به این معنا نیست که آبی ها به آسانی مشکل گلزنی خود را حل خواهند کرد. زیرا تیمی که در چهار دیدار اول خود در این فصل فقط سه گل زده و در سه دیدار آخرش تنها یک بار گلزنی کرده باشد، به واقع فقط از ضعف های عمیق اش در این امر می گوید و ماجرایش را نمی توان کوچک شمرد.
افشین قطبی می تواند تا ابد روی مسائل داوری مانور کند و بگوید که داور باید در دقایق آخر نیمه اول به سود سرخ ها اعلام پنالتی می کرد (و حتی آن کار را کرد و سپس تغییر رای داد).
و مدعی شود که داوران نمی خواهند آنها برنده باشند، اما حقیقت آن است که قطبی نیمه مربیان را دربست به منصور ابراهیم زاده همتای خود در تیم ذوب آهن باخت و نتوانست تیمش را هجومی و رو به جلو نگه دارد و خواسته یا ناخواسته عقب نشینی کرد و همین مسئله به تیم اصفهانی فرصت داد تا بیش از پیش میدان را در دست گیرد و حریف را به عقب براند به گل تساوی بخش دست یابد.
● قرارهای فراموش شده
قطبی عدم رسیدگی به مفاد قراردادهای بازیکنان تیمش و دستیاران خود را دلیل ضعف پرسپولیس و نتایج اخیر و به ویژه توقف در برابر ذوب آهن می داند و می گوید قول و قرارهای او با سران قرمز به اجرا گذاشته نشده و آن قدر از این وضعیت و نحوه کار داوران لیگ شاکی است که آرزو می کند بر اثر حرف ها و اعتراضاتش او را محروم کنند و یا استعفاهای جدیدش پذیرفته شود، اما وی اشاره ای به مسائل فنی قرمزها و کاستی های تاکتیکی تیمش که حاصل کار خود او و دستیارانش است، نمی کند و به خصوص لرزش های دفاعی تیمش و این نکته را که دو دروازه بان اصلی تیمش در همان هفته های نخست فصل بر اثر شدت تمرینات به شدت مصدوم و حاشیه نشین شده اند از نظر دور نگه می دارد.
قلعه نویی بعد از به ثبت رسیدن دومین شکست مشابه صفر - یک در شهرستان ها برای تیمش و این بار در کرمان باز قول قهرمانی می دهد و هر چند اظهارات او به سبب قوام بهتر و بیشتر خط دفاعی تیمش فزون تر قابل اعتماد و اجرا است، اما اینجا نیز عنصر برخورد منطقی با مشکلات حضور و جلوه ای موثر ندارد و همین جا است که کار می لنگد. به واقع از دو بزرگ پرطرفدار فوتبال ما که سال پیش دو جام فوتبال کشور را بردند یکی فاقد شادابی و توان گلزنی است (استقلال) و دیگری با هر نسیمی گل می خورد (پرسپولیس) و مربیان شان دچار حاشیه و تسویه حساب کلامی با حریفان هستند.

منبع : روزنامه جوان