۳ بهمن ـ ۲۳ ژانویه ـ شکست سیاسی ولادیمیر پوتین!

برخی رسانه های غرب تبریك ۲۲ ژانویه ۲۰۰۵ ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه به «یوشچنكو» را كه پس از اعتراف یانوكویچ به شكست خود راه برای رئیس جمهور اوكراین شدنش هموار شده است به نوعی شكست سیاسی مسكو تعبیر كرده اند زیرا كه پوتین در پی انتخابات قبلی با عجله پیروزی یانوكویچ را تبریك گفته بود و بعدا هم پیش بینی كرده بود كه اگر انتخابات دور دوم اوكراین ۲۵ بار تكرار شود نتیجه نخواهد داد مگر این كه از نو برگزار شود. وی علنا دولتهای اروپای غربی ، آمریكا و اسرائیل را به كمك مالی به انتخابات یوشچنكو متهم كرده بود. «یوشچنكو» هوادار غرب و «یانوكویچ» طرفدار نزدیكی به روسیه بوده اند. مفسرانی كه در این باره نظر داده اند نوشته اند: درجایی كه پوتین نتواند در اوكراین كه نزدیك به نیمی از جمعیت آن روس هستند نفوذ موثر داشته باشد در نقاط دیگر هم نخواهد داشت و باید دو نسلی را در روسیه كه تزار ساز و شوروی ساز بودند «منقرض» و از میان رفته تلقی كرد كه جانشین هم نخواهند داشت و خواهیم دید پوتین كه دستچین یلتسین است در ملاقات ماه آینده خود با جورج بوش باز هم كوتاه خواهد آمد.
کولن پاول وزیر امورخارجه آمریکا با این که از عمر وزارت او بیش از سه روز باقی نمانده بود، از این وقت کم استفاده کرد و به اوکراین شتافت و بیست و دوم ژانویه ۲۰۰۵ و پیش از این که یوشچنکو کار ریاست جمهوری را آغاز کند با او ملاقات و پیروزی اش را تبریک گفت و این عکس صمیمانه را با او گرفت. این اقدام پاول بسیار با معنا خوانده شده ، و نشان دهنده پیروزی غرب در او کراین در معارضه اخیر تلقی گردیده است. برخی روزنامه ها با چاپ این عکس به کنایه مطالبی نوشته بودند که دهن کجی به پوتین از آنها استنباط می شد. بعضی نوشته اند که پوتین بالاخره یاد نگرفت که چگونه با غرب باید صحبت کند. او باید مروری بر گزارش ها و عکسهای مطبوعات شوروی پیش از دهه ۱۹۸۰ کند تا برخورد با غرب را از آنها یاد بگیرد. روسیه از نظر قدرت چیزی از کشورهای اروپای غربی و دیگران کم ندارد که نمی تواند بمانند آنها قاطع باشد و در جای خود تشر بزند و كوتاه نیاید. قدرت نظامی تنها برای حمله و دفاع نیست، برای اتكاء به آن در مذاكرات و اعمال نظر هم هست و ....

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز