پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

محمدشفیع حسینی شفیعای هروی


جنسیت: مرد
نام پدر: میرحسن‌جان اوبهی
تخلص: شفیعا
تولد و وفات: ( ... - ۱۰۸۱) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط ‌نقاش ، مذهّب و شاعر
مشهور به پیشوا. از سادات حسینی هرات بود و در خط شاگرد فصیحی شاعر است که در دستگاه مرتضی‌ قلی‌خان شاملو بود. شفیعا خط نسخ و نستعلیق و شکسته را خوش می‌نوشت و خط شکسته را به جائی رساند که به نام وی ، شفیعئی خوانده می‌شد و بعدها درویش عبدالمجید این خط را تکمیل کرد و به حد کمال رساند. وی همچنین در شعر و ادب و نقاشی و تذهیب استادی بی‌ مانند بود. سفری به هند کرد و در بازگشت مدتی در اصفهان به سر برد و در دربار شاه‌عباس دوم خوشنویسی مقرر و موظف بود ، چنانکه در بعضی قطعات عباسی رقم کرده است. سپس به هرات رفت و در سن هشتاد و پنج سالگی در مشهد درگذشت. قطعاتی با رقم "محمدشفیع الحسینی" دیده شده که در شیوهٔ قدرت همانند خط شفیعا است و تاریخ ۱۰۹۲ و ۱۱۱۶ و ۱۱۲۴ و ۱۱۲۸ دارد و ممکن است محمدشفیع الحسینی دیگری نیز پس ازمرگ شفیعا وجود داشته که درست در خط شفیعایی هم‌سنگ و برابر شفیعا بوده است. از شفیعا ، قطعه‌ای مانده که در تاریخ وفات پدر خود سروده و در لوح مزارش ، به خط نستعلیق ممتاز مکتوب نموده و رقم "کتبه‌العبد خادم‌المسالکین محمدشفیع ابن میرحسن الحسینی ۱۰۴۲ھ" دارد. از دیگر آثار وی: یک قطعه از مرقع ، به قلم سه دانگ و نیم دو دانگ و کتابت جلی خوش ، با رقم: "کتبه العبد المذنب محمدشفیع"؛ یک قطعه به قلم پنج دانگ و کتابت متوسط ، با رقم: "کتبه الحقیر محمدشفیع‌الهروی"؛ یک قطعه به قلم نیم دو دانگ خوش ، با رقم: "مشق العبد محمدشفیع" ، در دو قطعه به قلم نیم دودانگ و دودانگ خوش ، با رقم: "مشقه العبد محمدشفیع فرذنوبه" و "مشقه العبد محمدشفیع".
منبع : مطالب ارسالی