یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا
بررسی تاثیر طب فشاری با مچ بند بر تهوع و استفراغ حاملگی
● زمینه و هدف:
با توجه به شیوع تهوع و استفراغ حاملگی (NVP (Nausea and Vomiting of Pregnancy و عوارض شناخته شده آن و گزارشات مبنی بر اثر درمانی طب فشاری بر NVP، این مطالعه با هدف تعیین اثر طب فشاری با مچ بند بر تهوع و استفراغ حاملگی در درمانگاه های شهر اردبیل، سال ۱۳۸۴ انجام گرفت.
● روش کار:
این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی یکسو کور روی ۷۵ نفر خانم مبتلا به NVP انجام شد. زنان شرکت کننده واجد شرایط پس از همسان سازی از نظر شدت تهوع و استفراغ و سن حاملگی، بطور تصادفی در سه گروه ۲۵ نفری مورد، دارونما و شاهد قرار گرفتند. گروه ها شامل گروه مورد، مچ بند با دکمه فشاری به نقطه پ-۶، گروه دارونما، مچ بند بدون فشار به نقطه پ-۶ و گروه شاهد، بدون مداخله بودند. علایم تهوع و استفراغ با استفاده از پرسشنامه دوبار در روز به مدت ۶ روز سنجیده شد. در سه روز اول هر سه گروه بطور یکسان و بدون مداخله و در سه روز دوم با درمان، دارونما و یا بدون مداخله پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. علایم NVP در روزهای قبل از درمان و طول دوره درمان ثبت و مقایسه دو به دو با آزمون های آنالیز واریانس و ویلکاکسون و توکلی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل آماری شد.
● یافته ها:
میانگین سنی زنان شرکت کننده گروه های (مورد ۲۴.۳±۳.۹۲، دارونما ۲۴.۹±۴.۳۲ و شاهد ۲۵.۴±۳.۳۸ سال) سن بارداری گروههای (مورد ۱۲.۴±۲.۸۴، دارونما ۱۲.۹±۳.۱۹ و شاهد ۱۲.۴±۲.۸۱ هفته) تعداد حاملگی گروههای (مورد ۱.۷، دارونما ۱.۶ و شاهد ۱.۴ دفعه)، سطح تحصیلات، شغل، تعداد زایمان و نحوه رعایت رژیم غذایی بین گروه های مورد مطالعه تفاوت آماری معنی داری نداشتند. میانگین نمره شدت تهوع گروه مورد از ۲۵.۱±۱۸.۶۱ به ۱۲.۰±۱۱.۰۶، گروه دارونما از ۲۲.۸±۱۴.۶۷ به ۱۶.۱±۱۲.۳۱ و گروه شاهد از ۱۶.۳±۷.۴۸ به ۱۷.۵±۸.۹۲ تغییر یافت. میانگین دفعات استفراغ گروه مورد از ۳.۱±۳.۳۳ به ۱.۵±۱.۶۶، گروه دارونما از ۳.۱±۴.۳۰ به ۱.۹±۳.۶۸ و گروه شاهد از ۱.۲±۲.۲۸ به ۱.۴±۱.۴۴ رسید. تفاوت میانگین نمره شدت تهوع قبل و طول دوره درمان در گروه مورد بیشتر از گروه دارونما (p<۰.۰۴۳) و در گروه دارونما بیشتر از گروه شاهد بود (p<۰.۰۰۹). تفاوت میانگین دفعات استفراغ در گروه مورد و دارونما بیشتر از گروه شاهد (p<۰.۰۰۹) ولی تفاوت بین گروه های مورد و دارونما معنی دار نبود.
● نتیجه گیری:
مچ بند با دکمه فشاری در کاهش شدت تهوع نسبت به دارونما و شاهد موثر بود. مچ بند فشاری در کاهش دفعات استفراغ نسبت به گروه دارونما بی اثر ولی نسبت به گروه شاهد موثر بود. بنابراین مچ بند بدون فشار به نقطه پ-۶ نیز در کاهش علایم NVP موثر بوده ولی تاثیر آن به اندازه مچ بند فشاری با فشار به نقطه پ-۶ نیست. با توجه به شایع بودن NVP و عوارض مصرف داروها و موثر بودن طب فشاری، استفاده از مچ بند در خانم های مبتلا به NVP پیشنهاد می گردد.
گیتی ازگلی
سمیرا شهباززادگان
نیر رساییان
حمید علوی مجد
سمیرا شهباززادگان
نیر رساییان
حمید علوی مجد
منبع : پایگاه اطلاعات علمی
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران دولت جمهوری اسلامی ایران مجلس شورای اسلامی حجاب دولت سیزدهم مجلس گشت ارشاد رئیسی امام خمینی رئیس جمهور جنگ
آتش سوزی وزارت بهداشت سلامت تهران قتل شهرداری تهران سیل کنکور هواشناسی فضای مجازی پلیس پایتخت
خودرو دلار بازار سرمایه قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو قیمت طلا بانک مرکزی سایپا مسکن تورم ایران خودرو
سریال سینمای ایران تلویزیون سینما موسیقی سریال پایتخت مهران مدیری ترانه علیدوستی کتاب تئاتر
اینترنت خورشید کنکور ۱۴۰۳
جنگ غزه اسرائیل غزه رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا روسیه چین حماس اوکراین ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال بازی جام حذفی سپاهان آلومینیوم اراک فوتسال تیم ملی فوتسال ایران تراکتور باشگاه پرسپولیس لیورپول
هوش مصنوعی تبلیغات ناسا سامسونگ فناوری اپل بنیاد ملی نخبگان آیفون ربات
بارداری کاهش وزن مالاریا زوال عقل