بررسی بالینی علایم چشمی بیماران مبتلا به بیماری گریوز

● زمینه:
بیماری گریوز یکی از مراحل خود ایمنی است که با یکی از سه علامت پرکاری تیرویید با گواتر منتشر، افتالموپاتی یا درموپاتی مشخص می شود و به طور معمول با پرکاری تیرویید همراه است، اگر چه ممکن است تیروئید در ظاهر طبیعی باشد.
● هدف:
مطالعه با هدف تعیین ضایعه های چشمی در بیماران مبتلا به گریوز انجام شد.
● مواد و روش ها:
در این مطالعه مقطعی از بهمن ماه ۱۳۸۰ تا مرداد ۱۳۸۱ در دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام شد، ۹۵ بیمار مبتلا به گریوز بررسی شدند. علایم و نشانه های چشمی بیماران که مورد معاینه قرار گرفته بودند در پرسش نامه ثبت شد. یافته ها با استفاده از نرم‎افزار SPSS و آزمون های آماری فیشر، مجذور کای و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
● یافته ها:
%۶۲ بیماران را زنان و %۳۸ را مردان تشکیل می دادند. افزایش فشار داخل چشم و ورم ملتحمه در جنس مذکر به طور معنی داری بیش تر از مونث بود. شیوع افتالموپاتی در جامعه مورد بررسی %۶۰ و شایع ترین علایم چشمی بیرون زدگی کره چشم و عقب کشیدگی پلک ها بود. ضایعه های چشمی در گروه سنی ۵۰ تا۷۰ سال بیش از سایر سنین بود. احتقان و ورم ملتحمه، ادم اطراف حدقه، تحریک قرنیه ناشی از خشکی چشم، ضعف همگرایی، دوبینی و بیرون زدگی کره چشم با سن رابطه معنی دار داشت و با افزایش سن فراوانی این علایم افزایش می یافت. شایع ترین شکایت بیماران در اولین مراجعه علایم غیرچشمی و تنها در %۱۵ بیماران مشکل چشمی بود. عقب کشیدگی پلک با افزایش طول مدت بیماری کاهش می یافت، در حالی که بزرگی عضلات خارج چشمی، ورم و احتقان ملتحمه با افزایش طول مدت بیماری افزایش می یافت.
● نتیجه گیری:
افتالموپاتی گریوز در مردان شایع تر است و مهم ترین علایم آن بیرون زدگی کره چشم و عقب کشیدگی پلک ها است.

ابوالقاسم رستگار
محمدرضا بشارتی
محمدرضا شجاع
مسعودرضا معنویت
محمدحسین احمدیه

منبع : پایگاه اطلاعات علمی