ابوبکر محمدبن داودبن علی ظاهری اصفهانی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۲۵۵ -۲۹۷) قمری
محل تولد: عراق - بغداد
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، محدث ، ادیب و شاعر
مذهب ظاهری بدو و پدر وی منسوب است. پدر وی پیشوای دینی بود. اصل او از اصفهان است. در بغداد نشو و نما یافت. چون نحیف و رنگ پریده بود به او گنجشک لندوک می‌گفتند. ابن حزم گوید که هفت سالگی قرآن را از بر کرد و در ده سالگی قادر به مذاکرۀ شعر و ادب بود. با ابوالعباس‌بن سریج در محضر علی‌بن عیسی وزیر مناظره و مشاعره داشت. بعد از پدر متصدّی کرسی فتوا شد گرچه عدّه‌ای او را برای این مقام جوان می‌دانستند اما او شایستگی خود را اثبات کرد. در مجلس درس او چهارصد قلم‌دان مشاهده می‌شد. او از پدر خود و عباس دوری و ابو قلابه رقاشی و احمدبن ابی خیثمه و محمدبن عیسی مدائنی حدیث روایت می‌کرد. نفطویه و قاضی ابو عمر محمدبن یوسف از شاگردان وی می‌باشند. از آثار وی: "الزهره" ، در ادبیات و غرائت و نوادر ، که آن را زیر نظر پدر خود نگاشت؛ "الانذار"؛ "الاعذار"؛ "التقصّی" ، در فقه؛ "الوصول الی معرفهٔ‌الاصول"؛ "الایجاز"؛ "اختلاف مصاحف‌الصحابه" یا "اختلاف مسائل الصحابه"؛ "الفرائض"؛ "المناسک"؛ "الانتصار".

منبع : مطالب ارسالی