مزایای روانی شیر مادر

زنى که پس از زايمان با نوزاد خود هم‌اطاق مى‌شود و تماس نزديکى با وى دارد، بيشتر از روش شيرمادردهى استفاده مى‌کند و در شيردهى نيز موفق‌تر است. نوزاد نيز احساس امنيت بيشترى در نتيجه تماس و نزديکى با بدن گرم مادر مى‌کند. تا سال‌هاى اخير به ارتباط عاطفى بين مادر و شيرخوار توجه نمى‌شده است. در حالى‌که مطلوب‌ترين ارتباط عاطفى انسان، بين مادر و شيرخوار است. اين ارتباط عاطفى به‌ويژه در يک دوران بحراني، و در انسان تا ۱۲ ساعت پس از تولد، و به‌ويژه در همان نيم‌ساعت اول پس از تولد است که چشم‌هاى نوزاد باز و کاملاً هوشيار است. در حيوانات نيز چنين دوران بحرانى وجود دارد و اگر در اين دوران نوزاد را از مادر جدا کنند، مادر ديگر ممکن است نوزاد را نپذيرد و يا در صورت پذيرفتن، وى را از بين ببرد. نتايج تحقيقات انجام شده نشان داده است که تماس زود اوليه بين مادر و شيرخوار سبب طولانى‌تر شدن دوران شيردهى و هم‌چنين رفتار محبت‌آميزترى بين آنان گرديده است. چنين شيرخوارانى در زندگى بعدى نيز از متانت و پايدارى بيشترى برخوردار بوده و به والدين نيز علاقه‌مندتر هستند.