آرامگاه پیربکران ، اصفهان

در 30 كیلومتری جنوب غربی اصفهان در روستای پیربكران، یك اثر مذهبی،‌ تاریخی و هنری وجود دارد كه از نمونه‌های عالی آثار قرن هشتم ایران به شمار می‌رود. بنای مزبور شامل 3 قسمت است. اول، رواق بقعه كه از كوچه مجاور آن به صحن بقعه منتهی می‌شود. دوم، صحن بقعه كه سقف بلندی دارد و در اطراف آن ایوانچه‌هایی تعبیه شده است. پوشش تاق ایوان با خطوط كوفی و بنایی و شاخ و برگ و بوته‌های گچ‌بری، تزئین شده است. سوم، آرامگاه پیر بكران كه در ضلع شمالی بقعه و متصل به اتاق محفوظی كه ظاهراً محل تدریس و ریاضت محمد بن بكران بوده، قرار دارد و اطراف و جوانب آن با گچ‌بری تزئین شده است.
صحن بقعه پیربكران، محوطه محصور و مسقف كوچكی است كه از سه جانب شمال، شرق و غرب مسدود است و فقط از قسمت فوقانی جانب جنوبی كه محراب عالی گچ‌بری شده در ان قسمت واقع شده، با خارج مرتبط است.
تزئینات داخل بقعه از نوع گچ‌بری و كاشی‌كاری با كاشی‌های قرن هشتم هجری قمری است كه رنگ و لعاب مخصوص دارند.
در ضلع شمالی صحن بقعه، مقبره محمد بن بكران واقع شده كه به وسیله‌ مدخلی به داخل بقعه مربوط می‌شود. داخل و خارج آرامگاه با تزئینات كاشی‌كاری و گچ‌بری مزین شده است. دیوار حدفاصل آرامگاه و صحن بقعه، مشبك است و در اطراف این دیوار،‌ كتیبه‌هایی به خط كوفی شامل سوره «فاتحه» و آیاتی از سوره «یس» نگاشته شده است و در ذیل آن‌‌ها، كتیبه تاریخی سنگ آرامگاه به تاریخ سال 703 هـ.ق وجود دارد.