آن سال‌های دیوانه‌کننده...

برای یک هوادار لیورپول دوران خوبی سپری می‌شود و من برای نوشتن در مورد باشگاه، احساس هیجان می‌کنم. این اتفاق ظرف ۱۵ سال گذشته همیشه رخ نداده است. در روند تیم شکل یک منحنی را می‌بینم. فقط زمان خواهد گفت لیورپول چند گام به جلو برداشته است. امیدوارم برای رسیدن به نوک قله چیزهای زیادی بیاموزیم. هر چند کار دشواری است، اما به‌طور مسلم در فصل جدید نسبت به دوران قبلی رشد بهتری خواهیم داشت. در فصل ۲۰۰۵ لیورپول اوقات تلخ و پرآشوبی را پشت سر گذاشت. می‌توانم تصور کنم لیورپول موفق خواهد شد. تیم‌های زیادی این شانس را ندارند که با عنوان قهرمان اروپا کار خود را شروع کنند. موفقیت، زمانی حاصل می‌شود که تیم در اوج دوران آمادگی قرار داشته باشد. شما باید بتوانید تیم موفق خود را دوباره ساخته و هر چه سریع‌تر به‌سوی جام‌های مختلف حرکت کنید. وضعیت لیورپول در جدول رده‌بندی طی ۴ فصل اخیر حکایت از سقوط داشته است. ناکامی در لیگ برتر سبب‌ساز حذف از جام یوفا شد که ناکامی بسیار بزرگی بود. لیورپول چند سال دیوانه‌کننده را گذراند. ما زمانی، داخل و خارج از استادیوم ملنیوم، قدرت اول بریتانیا محسوب می‌شدیم. جام حذفی، ۲ جام اتحادیه جام یوفا، لیگ قهرمانان دستاوردهای چند سال اخیر بوده، اما هم‌اکنون فتح لیگ از اهمیت بیشتری برای هواداران برخوردار است. شخصاً تصور می‌کنم می‌توانیم در لیگ برتر شب‌های غرورآمیز به مانند آنچه در استانبول داشتیم را رقم بزنیم. اتفاقات چند فصل اخیر لیگ برتر به ما می‌گوید تیم‌هائی که در نهایت جایگاه دوم را تصاحب کردند فصل بعد به قهرمانی رسیدند. کسب مقام نایت قهرمانی به آن معنا است که شما برای پریدن به یک پله بالاتر لایق هستید. منچستریونایتد در فصل ۱۹۹۲ در آخرین روز، قهرمانی را به لیدزیونایتد واگذار کرد و آنها در آنفیلد مقابل دشمن دیرینه یعنی لیورپول شکست خوردند (!) اما سال بعد لیگ را فتح کردند. بلکبرن ”کنی دالگلیش“ در فصل ۱۹۹۴ نایب قهرمان شد و فصل ۱۹۹۵ لیگ را برد. آرسنال طی فصل ۱۹۹۷ با روال امتیازگیری مطلوب در رتبه دوم جای گرفت. ۱۲ ماه بعد تیم ونگر هر ۲ جام انگلستان را برد. فصل پیش نیز چلسی در حالی اولین قهرمانی خود پس از ۵۰ سال را به‌دست آورد که فصل قبل از آن پشت سر آرسنال نایب قهرمان نام گرفته بود. لیورپول در فصل ۲۰۰۳ جایگاه دوم را به‌دست آورد. تیم هولیه می‌توانست آخرین قدم را نیز با قدرت بردارد، اما متأسفانه کار ناتمام، ناتمام باقی ماند. تیم در آن مقطع در عرض کمتر از یک سال رتبه پنجم تا مقام اول را با سرعت زیاد طی کرد. وضعیت آنها شبیه یک اسب رقابتی بود که بعد از صرف ۲ گالن قهوه آماده حضور در رقابت شود. حدود ۲۵ سال پیش ناتینگهام‌فارست بلافاصله پس از بازگشت به دسته اول، لیگ را فتح کرد. این اتفاق هم‌اکنون امکان رخ دادن نخواهد یافت، اما اینجا هنوز در مورد احتمال وقوع چنین امری صحبت می‌شود. شما فکر می‌کنید لیورپول توان شکست ویگان را دارد. نه فقط به‌دلیل شرایط جغرافیائی بلکه به دلایل دیگر، رقابت با آنها سرشار از نفرت خواهد بود. با تمام این اوصاف لیورپول فصل گذشته یک موفقیت رؤیائی به‌دست آورد.فتح لیگ قهرمانان بیشتر شبیه فتح قله اورست بود و همان‌قدر عجیب بود که یک بار ستون ”نلسون“ بدون صحبت درباره یک تیم نوشته شود! لیورپول به نوک قله مهمترین رقابت باشگاهی دنیا رسید. در اروپا شما مرزی برای اشتباه کردن ندارید، اما غالباً اشتباه از همین جا شروع می‌شود: بیدار نشدن از خواب غفلت و گول خوردن. لیورپول، پارسال فهمید که می‌تواند حتی در بدترین شرایط و با وجود تحت فشار بودن، بزرگترین باشگاه‌های اروپائی را شکست دهد. باید در مورد این مسائل صحبت کرد: استقامت، تحمل، ثبات و تمرکز. رعایت نکات فوق می‌تواند باعث غلبه بر دشواری‌ها شود. ۳۷ امتیاز، تفاوت لیورپول با صدر جدول بود. قرمزها فصل پیش فقط با نیمی از تیم اصلی پیکار می‌کردند. اگر به تیم اواسط فصل پیش توجه می‌کردید، تصور می‌کردید بهترین نفرات در دسترس هستند. البته آسیب‌دیدگی، تعدادی از ستارگان را زمین زد. تیم در برخی نقاط حتی بدون حضور آنها درخشان بود. بازیکنان مصدوم در ترکیب لیورپول کم نبودند. به چلسی نگاه کنید. آنها بدون حضور یاران کلیدی خود نظیر لمپارد، تری، چچ و ماکلله رنج‌های زیادی نصیبشان خواهد شد. آنها در فصل پیش تمام بازی‌ها همراه با آبی‌ها بودند. چلسی می‌تواند بهترین ستارگان این ورزش را به خدمت تیم خود درآورد. برای آنها عدم موفقیت در مورد خرید ستاره یک تیم معنا ندارد. این مسئله از طرفی می‌تواند به‌وجود آورنده نوعی بی‌ارادگی نیز بشود. لیورپول نسبت به چند ماه پیش تغییرات زیادی داشته است. بنی‌تز با یادآوری قهرمانی اروپا در تیم اعتماد به‌نفس بالائی به‌وجود آورده است. او قصد غربال کردن تیم را در سر دارد. گزینه‌های زیادی برای گماشتن افراد جانشین در برخی پست‌ها وجود دارد. ما شهادت می‌دهیم وضعیت استیون جرارد تغییر کرده و در ادامه تغییر خواهد کرد. جرارد، آلونسو و سیسه از مصدومیت بازمی‌گردند. آنها مرحله بازگشت به حالت اولیه را طی می‌کنند. دیگر اعضاء کلیدی تیم یا کاملاً آماده بوده یا در آستانه کسب صددرصد توانائی جسمانی هستند. اعتماد به‌نفس هری کیول بالا رفته است. او شبیه یک بازیکن ۱۵ میلیون یوروئی است و در ادامه جای رشد بیشتر نیز خواهد داشت. بازیکنان فراوانی وجود دارند که به خوبی مربی را درک کرده و می‌دانند بنی‌تز از آنها چه می‌خواهد. سفارش اصلی مربی اسپانیائی، روی مسائل تاکتیکی متمرکز شده است. در اولین مراحل دوران آماده‌سازی، مربی ۳ یا ۴ روز را صرف تفهیم شیوه جدید به بازیکنان تیمش نمود. سیستم و آموزش‌های بنی‌تز ۲ سال دیگر شکل عملی و موفقی به خود می‌گیرد. اگر تیم به موفقیت نرسید واقعاً چیزی به تاریخ باشگاه نیفزوده است.
ضربه اول... در ریورساید
معمولاً اولین مسابقه فصل نمی‌تواند تصویرگر نکات و ناگفته‌های سراسر فصل باشد. نمی‌توانید ادامه راه را با نگاه به نتیجه بازی اول حدس بزنید. آنچه در فصول پیشین رخ داد بهترین نمونه است. کسب نتیجه مطلوب در بازی اول تنها نوعی دلگرمی محسوب می‌شود. شاید یک اتفاق شما را رو به جلو ببرد و پس از آن از واقعیت‌های ادامه فصل چشم‌پوشی کنید. در جاده پر ازدحام این فصل، رشد بازی، مهمترین نکته است. بقیه نکات ارزش گفتن ندارد. بازی‌های تدارکاتی پیش فصل از اهمیت بسیاری برخوردار است. شاید این رقابت‌ها تنها یک تست آمادگی به نظر برسد، اما اهمیت زیادی دارد. در تمرینات پیش فصل هیچ فرصتی از دست نخواهد رفت. شاید صداهای ناهنجاری به گوش برسد، اما بهتر است عیوب تیم در این مقاطع مشخص شود، تا اینکه در بازی‌های حساس دست تیم در پوست گردو بماند. بورو از نتیجه بازی خانگی مقابل لیورپول شوک زده شد، اما جرارد باید از تکمیل شدن موفقیت‌هایش در عرض یک هفته، خوشحال باشد. کاپیتان خود را برای یک نقشه ۲گانه آماده خواهد کرد. نتیجه اولین دیدار خارج از خانه، مساوی با آخرین شکست فصل پیش است. لیورپول فصل گذشته ۱۱ بار تن به باخت داد. فقط تبدیل ۶ شکست به پیروزی می‌توانست لیورپول را به چلسی نزدیک کند. تعداد تساوی‌های فصل پیش معقولانه بود، اما باخت‌ها سبب ناامیدی شد. بازی‌های خانگی فصل پیش نتایج مثبتی در پی داشت، اما شاید جا برای رشد بیشتر نیز وجود داشت. ۷ بازی فصل پیش در آنفیلد توأم با تساوی یا شکست بود. بازی‌های خارج از خانه مأیوس‌کننده بود. ادامه این موضوع را در بازی اول این فصل مقابل ”بورو“ شاهد بودیم. تیم برای گل زدن احتیاج به داشتن تفکرات متنوع هجومی دارد. میدلزبورو فصل پیش بین ۷ تیم اول جای گرفت. دستاورد پیشین لیورپول مقابل ”بورو“ یک تساوی و یک شکست بود. شکستی دیگر می‌تواند اوضاع را بدتر کند. چنانچه لیورپول در استمفوردبریج، هایبوری و اولدترافورد به پیروزی می‌رسید از لحاظ امتیازگیری بسیار جلو می‌افتاد و دشمنان خود را می‌ترساند. برای تیمی که فصل را در میانه جدول به پایان می‌رساند این جمله نغز امیدبخش است: ”شکست پل پیروزی است. به شکست برای رسیدن به پیروزی احتیاج داریم“.حضور لیورپول از اولین مرحله پیش مقدماتی لیگ قهرمانان فشار مضاعفی به بازیکنان تیم وارد کرده است. شاید یکی از دلایل بازی سرد مقابل بورو عامل خستگی بازیکنان بود. لیورپولی‌ها تنها ۳ روز جلوتر در بلغارستان بازی کرده بودند. در این حالت صد در صد آماده نخواهید بود. هر چند زمان مناسبی در اختیار دارید. قرمزها بهترین تیم مرحله سوم پیش مقدماتی لیگ قهرمانان بودند. سود زیادی نصیب باشگاه نشد. رافائل بتی‌تز در برخی از مسائل از هولیه تبعیت می‌کند. او تیمش را پس از پایان دیدار اروپائی در هتل نگه داشت (مانند کاری که هولیه در فصل ۲۰۰۲ انجام داد) او ترجیح داد از پرواز شبانه بازیکنان به جهت جلوگیری از خستگی بیشتر ممانعت به‌عمل آورد. این یک تصمیم به‌جا بود. اگر لیورپول در تمام مسابقات فصل با این تفکر مثبت، ظاهر شود حداقل بسیار بهتر از فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۴ نتیجه خواهیم گرفت و از آن مهمتر سطح تاکتیکی بهتری خواهیم داشت. اگر اینگونه شود حالتی از سرمستی نزد هواداران به‌وجود خواهد آمد. داستان پس از پایان بازی با بورو برای هر ۲ طرف (هواداران و بازیکنان) به قسمت‌های جالب می‌رسد. ۲ بازیکن در میدان ”ریورساید“ نظر مرا جلب کردند. آنها به قدرت افزون توانائی کمک به خط هافبک جهت کسب پیروزی‌های ویژه را خواهند داشت. آلونسو روند کندی داشت، اما روح همکاری خوبی در مرکز زمین ارائه داد. جرارد روی توپ تسلط خوبی داشت. او را دوست دارم زیرا در هر لحظه به سمت چپ و راست سرک کشیده و در جست‌وجوی فرصتی برای گلزنی است. او مرد اول تیم در راه تحول خواهد بود. کاپیتان در قالب هر نقش هجومی، می‌گنجد. پیتر کروچ بازیکن تازه‌وارد تیم نقش حساس و رهبر گونه‌ای داشت؛ هر چند که بیشتر در قابل وظایفش محو می‌شد. او بیشتر از هر فافبک دیگری توانائی دویدن دارد. کروچ بسیار بهتر از مورینتس می‌تواند کناره‌های خط تهاجمی تیم را بیمه کند؛ چرا که این اواخر نشان داد تسلط خوبی روی توپ دارد. بازیکنی نظیر محمد سیسوکو علاوه بر آنکه به قدرت خط حمله لیورپول می‌افزاید یک خطر همیشگی برای هر دروازه‌ای خواهد بود. او هر آنچه بازیکن بزرگی چون پاتریک ویه‌را در اختیار دارد را دارا است. سیسوکو فقط ۲۰ سال سن دارد، اما با تکل‌های خود، تسلط روی توپ، هوش ذاتی که موقع در اختیار گرفتن توپ نشان می‌دهد و سایر فاکتورها راهی جزیره شده است. محمد، دوندگی خوبی دارد و از لحاظ فیزیکی برخی اوقات فوق‌العاده به نظر می‌رسد. آرنج وی به بالاتنه‌‌اش یاری می‌رساند و قادر است توپ را با سینه خود به خوبی مهار کند. سیسوکو با ۲۰ سال سن ”ویه‌را“ی بعدی نخواهد بود، اما بیشتر از سن خود حسن همکاری بروز می‌دهد. وی در کنار ژابی آلونسو، جرارد یا حتی هامان ترکیب خوبی تشکیل خواهد داد. در آینده حرارت سوزناک این پدیده برای سایر تیم‌ها ویرانگر خواهد بود. البته فقط، زمان در مورد سیسوکو قضاوت خواهد کرد، اما استعدادهای فراوان و ذاتی وی پنهان مانده است. فکر نمی‌کنم بازیکنان دیگری که از سایر نقاط به لیگ برتر امسال آمدند رشد بیشتری در بازی ابتدائی لیگ نسبت به آنچه سیسوکو نشان داد بروز دهند. از او، نقش مهم و حیاتی در قلب خط میانی خواهید دید به‌ویژه در بازی‌های خارج از آنفیلد.
و آینده...
در این زمان از سال، قرمزها وظیفه دارند استیل بازی خود را بهبود دهند. این فصل می‌تواند قدمی رو به جلو در راه فتح جام لیگ به حساب بیاید. کسب ۱۰، ۱۵ امتیاز بیشتر از آنچه در فصل پیش کسب شد، حضور در جمع ۴ تیم برتر را تضمین می‌کند. حتی ما امیدواریم رتبه دوم را به‌دست بیاوریم. در این راه امیدوارم چلسی رکورد فوق‌العاده امتیازگیری فصل پیش را تکرار نکند. چلسی انباشتی از بازیکنان ۱۵ تا ۳۰ میلیون یوروئی در اختیار دارد. برای بنی‌تز زمان پیشروی به سوی قله فرا رسیده است. وی برای این کار نهایت تلاش و در واقع پرش خود را انجام خواهد داد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی