کارمن - Carmen

سال تولید : ۱۹۸۳
کشور تولیدکننده : اسپانیا
محصول : امیلیانو پیدرا
کارگردان : کارلوس سائورا
فیلمنامه‌نویس : آنتونیو گادس و سائورا، برمبنای رمان کوتاهی نوشتل پروسپر مریمه و اُپرائی کار ژرژ بیزه.
فیلمبردار : تئو اسکامیلا
آهنگساز(موسیقی متن) : پاکو دِ لوسیا و بیزه.
هنرپیشگان : گاس، لورا دل سول، دِ لوسیا، کریستینا هویوس، خوان آنتونیو خیمه‌نز و سباستیان مورنو.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۲ دقیقه.


«آنتونیو» (گادِس)، طراح رقص، به دنبال رقصنده‌ای برای ایفای نقش اصلی «کارمن» اثر «بیزه» است؛ اگرچه همکار او، «کریستینا» (هویوس) رقصنده بی‌نظیری است، اما برای ایفای این نقش کمی پیر است. با ورود دختر ناشناسی (دل سول)، «آنتونیو» او را همان «کارمن» رویائی‌‌اش می‌بیند. تمرینات با حضور «کریستینا» به‌عنوان مربی «کارمن» آغاز می‌شود. «کریستینا» با کمی حسادت معتقد است که شاید دیگر رقصنده‌ها برای این نقش مناسب‌تر باشند، اما «آنتونیو» آن چنان دل‌باخته «کارمن» خیلی زود او را ترک می‌کند تا به ملاقات شوهرش، که به جرم قاچاق مواد مخدر زندانی است، برود. از این پس «کارمن» بنای ناسازگاری می‌گذارد و شخصیت‌ دمدمی مزاج خود را نمایان می‌کند. شوهرش آزاد می‌شود ولی «کارمن» به او می‌گوید که دوستش دارد. بعدهاه معلوم می‌شود که این رابطه به نقطه پایان خود رسیده است. در اینجا «آنتونیو»، «کارمن» و یکی از پسرهای گروه را در اتاق تعویض لباس گیر می‌اندازد و از فرط خشم و حسادت «کارمن» را با چاقو می‌کشد.
* کارمن سائورا را برمبنای اپرای بیزه، نه می‌توان فیلمی موزیکال دانست و نه آن‌طور که گفته می‌شود یک فیلم / باله، زیرا آمیزه‌ای است از چند هنر که همه با هم در تعادل و توازن‌اند. فکر زیبای وارد کردن شخصیت «کارمنِ» بیزه به دنیای کارگردان و درهم آمیختن نمایش و واقعیت با داستانی کاملاً مدرن چنان موفق صورت می‌گیرد که هر کدام به اندازه دیگری واقعی به‌نظر می‌رسد. رقص‌های فیلم خیره کننده است و فضای فیلم را از آنچه هست تخدیری‌تر و خلسه آورتر می‌کند.