عاشق‌پیشه - Love Happy

سال تولید : ۱۹۴۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : لستر کاوان
کارگردان : دیوید میلر
فیلمنامه‌نویس : فرانک تاشلین و مک بنوف، برمبنای داستانی نوشته هارپو مارکس.
فیلمبردار : ویلیام ملور.
آهنگساز(موسیقی متن) : آن رونل
هنرپیشگان : گروچو، چیکو و هارپو مارکس، ورا ـ الن، ایلونا ماسی، ریموند بر و ملویل کوپر.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۸۵ دقیقه.


الماس‌های به سرقت رفته خانواده "رومانوف" تصادفاً داخل قوطی ساردینی است "مگی" (ورا ـ الن) هم میان آنان است ـ کش می‌رود. تبهکاران به سرکردگی زنی اغواگر برای به دست آوردن الماس‌ها، "هارپو" و "فاستینو" (چیکو) را زیر فشار می‌گذارند، اما سرانجا و با دخالت "سام گرونیون" (گروچو)، کارآگاه خصوصی، به دام می‌افتند.
٭ آخرین فیلمی که برادران مارکس کنار هم ظاهر شدند و البته فاقد رنگ و بو و شور بهترین کارهای‌شان است. خستگی و بی‌علاقگی آنان به کار (به‌ویژه چیکو و گروچو) نمایان است و داستان الماس‌ها و رمانس جنبی عملاً جائی برای کمدی اصیل آنان باقی نگذاشته است. شوخی‌ها پراکنده و عمدتاً از کار در نیامده‌اند و میان‌شان نمونه‌هائی کارتونی یافت می‌شود که قاعدتاً باید آن را مدیون تاشلین فیلم‌نامه‌نویس (و کارگردان نام آشنای سال‌های بعد) دانست. گروچو (که پابه سن گذاشتنش کاملاً آشکار است) خیلی دیر، حوالی پایان فیلم وارد ماجرا می‌شود و یک برخورد کوتاه و با مزه با مریلین مونروی هنوز ناشناس که از او کمک می‌طلبد، دارد. فیلم دربست متعلق به هارپو است که برای آخرین‌بار در سینما شخصیت ولگرد آواره، مسحور کننده و خوش‌قلبش را عرضه می‌دارد و اکثر شوخی‌های فیلم هم حول‌‌وحوش او بنا می‌شوند.