مرور سیستماتیک بررسی‌های انجام‌شده در زمینه خودکشی و اقدام به خودکشی در ایران

▪ هدف: این بررسی با هدف گردآوری و مقایسه پژوهش‌های انجام‌شده درسطح کشور در ارتباط با خودکشی و اقدام به خودکشی انجام شد.
▪ روش: با بهره‌گیری از اطلاعات موجود در سیستم اینترنتی و پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به بررسی مقاله‌های منتشرشده در زمینه اقدام به خودکشی و خودکشی، پرداخته شد.
▪ یافته‌ها: در پژوهش‌های بازبینی‌شده ۳۴۷۷ نفر مورد بررسی قرار گرفته‌اند. دامنه سنی مردان ۳۹-۳۰ و زنان زیر۳۰ سال بود. ۸/۷۱% سابقه اختلال خلقی و ۵/۵۳% اقدام به سوءمصرف دارو به منظور خودکشی داشته‌اند. شیوع خودکشی درایران ۴/۹ در ۱۰۰۰۰۰ به‌دست آمد.
▪ نتیجه‌گیری: شیوع خودکشی در ایران نسبت به آمار جهانی پایین‌تر و مهم‌ترین روش برای اقدام به خودکشی مسمومیت با داروها بوده است. زنان دو برابر مردان اقدام به خودکشی می‌کنند و روش شایع‌تر خودکشی در مردان حلق‌آویزکردن و در زنان خودسوزی است.

نویسندگان: دکتر سیدابوالفضل قریشی ، دکتر نورالدین موسوی‌نسب
متخصص اعصاب و روان، استادیار دانشگاه علوم پزشکی زنجان و مرکز تحقیقات متابولیک. - زنجان، دروازه ارک، بیمارستان شهید دکتر بهشتی، گروه روانپزشکی. دورنگار: ۵۲۴۲۴۰۳- ۰۲۴۱ E-mail:

منبع : مجله روانشناسی و روانشناسی بالینی ایران