دارالمجانین - The Snake Pit

سال تولید : ۱۹۴۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : فاکس قرن بیستم
کارگردان : آناتول لیتواک
فیلمنامه‌نویس : پارتوس و میلن براند، برمبنای رمانی نوشته مری جین وارد.
فیلمبردار : لیو تاور
آهنگساز(موسیقی متن) : آلفرد نیومن
هنرپیشگان : آلیویا د هاویلند،مارک استیونز، سلست هولم، گلن لانگن، لیف اریکسن، بیولا باندی، لی پاتریک و لیو جن.
نوع فیلم : سیاه و سیاه، ۱۰۸ دقیقه.


زن جوانی به‌نام "ویرجینیا" (د هاویلند)، به بیماری روانی دچار می‌شود و با شوک الکتریکی و دارو تحت درمان قرار می‌گیرد، اما کمبود تخت در بیمارستان روانی مانع از معالجه کامل او می‌شود. دکتر "کیک" (جن)، در می‌یابد که علت بیماری "ویرجینیا"، احساس گناه او به‌خاطر مرگ دوست نزدیکش بوده است...
٭ لیتواک نیز مثل بیلی وایلدر، که در تعطیلی از دست رفته (۱۹۴۵) به ترسیم عواقب اعتیاد به الکل پرداخته بود، بر یکی دیگر از مشکلات اجتماعی، یعنی ابتلا به بیماری‌های روانی، انگشت می‌گذارد. اما دوشاری‌ەای انکارناپذیر در مایه‌های "بیماری روانی"، لیتواک را ناگزیر از انتخاب یک شیوه نگرش اساساً احساسی کرده است، که در آن، صحنه‌های خشن و ناخوشایند (درمان با شوک الکتریکی) با صحنه‌های احساساتی (رقص در تیمارستان) همراه شده‌اند. نقش د هاویلند نیز آمیزه‌ای انضباط یافته از حساسیت، کشف و شهود، و هوشمندی ذاتی است و بخش زیادی از فیلم از دید او به تصویر درمی‌آید.