ابوالمطفر منصور سمعانی مروزی

جنسیت: مرد
نام پدر: محمد بن عبدالجبار تمیمی
تولد و وفات: (۴۲۶ -۴۸۹) قمری
محل تولد: مرو
شهرت علمی و فرهنگی: مفسر و محدث ، واعظ
در ابتدا ، نزد پدرش که از پیشگامان مذهب حنفی بود ، فقه آموخت تا اینکه فقیهی برجسته شد و از ارکان مذهب حنفی به شمار آمد. او از شاگردان ابوغانم کُراعی و ابوبکر ترابی و عبدالصمد بن مأمون و ابوصالح موذن و ابوعلی شافعی و ابوالقاسم زنجانی بود. پس از سی سال در سفر حج به مذهب شافعی گرایش پیدا کرد و از این رو پس از مراجعت به وطن مورد طعن و آزار مردم مرو قرار گرفت و کار به کارزار کشید. اما وی بر مذهب شافعی پای فشرد و امام شافعیان گشت و موافق آن مذهب تدریس کرد و فتوی داد و تألیفات بسیاری در فقه شافعی از خود به جا گذاشت. فرزندانش و عمر بن محمد سرخسی و ابونصر محمد کاشانی و محمد سنجی و ابونصر غازی و ابوسعد بن بغدادی از شاگران وی می‌باشند و از وی روایت کرده‌اند. او در تفسیر ، فقه و اصول و حدیث آثاری دارد که از آن جمله‌اند: "الاصطلام" ، که شهرتی عالمگیر داشت ، "القواطع" ، در اصول فقه؛ "الانتصار" ، در حدیث ، در رد مخالفین؛ "المنهاج اهل /لاهل السنهٔ" ، در رد قدریه؛ "تفسیرالقرآن" یا "تفسیرالسمعانی"؛ "الف حدیث عن مائهٔ‌شیخ"؛ "البرهان" ، حاوی هزار مسأله از مسائل خلافیه.

منبع : مطالب ارسالی