کنکورد: فرودگاه 79 - The Concorde: Airport' 79

سال تولید : ۱۹۷۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : یونیورسال
کارگردان : دیوید لوئل ریچ
فیلمنامه‌نویس : اریک رات، برمبنای داستانی نوشته جنینگز لانگ (با الهام از فیلم هواپیما، برمبنای رمانی نوشته آرتور هیلی).
فیلمبردار : فیلیپ لاتروپ
آهنگساز(موسیقی متن) : لالو شیفرین
هنرپیشگان : آلن دلون، سوزان بلیکلی، رابرت واگنر، سیلویا کریستل، جری کندی، ادی آلبرت، بی‌بی آندرسون، میکن مکالمن، چارو، جان دیویدسن، دیوید وارنر مرسدس مکبریچ.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۳ دقیقه.


چیزی نمانده که حمایت‌کنندگان از محیط زیست باعث سقوط هواپیمای کنکورد - به خلبانی «پل متران» (دلون) - در واشینگتن شوند. خبرنگار تلویزیونی، «مگی‌ولان» (بیلیکلی) با گزارش این خبر اعلام می‌کند که این هواپیما پیش از المپیک 1980 به مسکو پرواز خواهد کرد. دانشمندی به‌نام «کارل پارکر» (مکالمن) به «مگی‌» خبر می‌دهد که کارفرمایش و محبوب «مگی»، میلیونرِ تولید کننده تسلیحات نظامی، «دکتر کوین هریسن» (واگنر) آلوده معامله‌های غیرقانونی اسلحه شده است. «پارکر» کشته می‌شود و «هریسن» در پاسخ به «مگی» همه چیز را انکار می‌کند، ولی روز بعد در فرودگاه مدارکی از طرف «پارکر» به «مگی» می‌رسد و «هریسن» به کارخانه‌اش بازمی‌گردد و با تغییر برنامه موشک مافوق صوتش، هواپیما را هدف قرار می‌دهد. با مانورهای زیرکانه «متران» و «خلبان جو پاترونی» (کندی)، هواپیما از خطر می‌گریزد، هرچند که مسافران به شدت آزار می‌بینند. با نزدیک شدن به خاک فرانسه، کنکورد مورد حمله جنگنده‌ای بی‌سرنشین قرار می‌گیرد، سوختش را از دست می‌دهد و به زحمت در پاریس فرود می‌آید. همان شب، یکی از افراد «هریسن» برنامه درِ قسمت بار هواپیما را دستکاری می‌کند، و در راه مسکو در خودبه‌خود باز می‌شود. فشار داخل کابین به‌شدت کاهش می‌یابد و نزدیک است که هواپیما به دو نیم شود، ولی دو خلبان آن را در منطقه پُربرف آلپ می‌آورند. با شنیدن این خبر، «هریسن» خودکشی می‌کند.
* همان گونه که کندی در فیلم می‌گوید، این یک «دیزنی‌لند هوائی» است، و به راستی هم فیلم، ساخت کارتون‌گونه‌ای دارد. شخصیت‌های فراواقعی و متنوع درگیر یک بازی سرگرم کننده هستند و باید در میان حمله و تعقیب و گریز از خود حفاظت کنند. فیلم به قابلیت روائی این مجموعه عجیب انسانی کاری ندارد. از آنجا که فیلم ظاهراً فریم به فریم طراحی شده، هیچ حادثه فرعی مزاحمی در کار نیست و تعلیق تماماً متکی به کارآئی جلوه‌های ویژه (کار جوگاس و پیتر آلبیز) است که البته چندان کارآئی هم ندارند. ستاره اصلی فیلم، خود هواپیمای کنکورد زیبا و وسوسه‌انگیز است. دنباله‌روی الگوی فیلم‌های قیلی سری فرودگاه، که با نام فرودگاه 80: کنکورد هم شناخته شده است.