سه شنبه, ۲۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 14 May, 2024
مجله ویستا
عاشقان موسیقی - The Music Lovers
سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : روس فیلمز
کارگردان : کن راسل
فیلمنامهنویس : ملوین براگ، برمبنای کتاب دوتس محبوب نوشته کاترین درینکر درینکر بوئن و باربارا فون مِک.
فیلمبردار : داگلاس اسلوکوم
آهنگساز(موسیقی متن) : پیوتر ایلیچ چایکوفسکی
هنرپیشگان : ریچارد چمبرلین، گلندا جکسن، ماکس ایدریان، کریستوفر گیبل، سابینا میدل و ایزابلا تلزینسکا.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۳ دقیقه.
کریسمس سال 1875. در بازار مکارهای در مسکوی پوشیده از برف، «پیوتر چایکوفسکی» (چمبرلین) هم راه دوست پولدار و همجنسدوست خود، «کُنت چیلوفسکی» (گیبل) خوش میگذراند. فرددای آن روز، و به هنگام نخستین اجرای کنسرتو پیانوی جدید «چایکوفسکی» در کنسرواتوار، حرفهای درگوشی در مورد رفتار آنان هنوز تمام نشده است. مدیر کنسرواتوار، «روبینشتاین» (ایدریان)، از کنسرت راضی نیست، ولی بیوه ثروتمندی بهنام «نادژدا فون مِک» (تلزینسکا) به او میگوید که حاضر است از «چایکوفسکی» حمایت مالی کند، بهشرط آنکه هرگز یکدیگر را ملاقات نکنند. «چایکوفسکی» بههنگام تدوین صحنه نامهنگاری «یوگنی اونگین» دلباخته قهرمان اپرای خودش میشود و وقتی نامه مشابهی از دختری روانی بهنام «آنتونینا میلیوکووا» (جکسن) دریافت میکند، با او ازدواج میکند. «چایکوفسکی» که نمیتواند همسرش را ارضاء کند، دچار بحران عصبی میشود و دست به خودکشی میزند. دوران نقاهت را در ویلای «مادام فون مک» میگذراند، ولی باز هم یکدیگر را نمیبینند حالا سر و و کله «چیلوفسکی» پیدا میشود که وقتی «چایکوفسکی» طردش میکند، گذشته او را برای مادام فاش میکند و مادام هم «چایکوفسکی» را برای همیشه از خود میراند و حتی خواهر دلسوزش بهنام «ساشا» (میدل) هم رهایش میکند. «آنتونینا» کارش به جنون میرسد و در آسایشگاه روانی بستری میشود. شهرت و ثروت به «چایکوفسکی» روی میآورد، ولی در سن پنجاه و سه سالگی و پس از اتمام سنفونی «پاتتیک» آگاهانه لیوانی از آب آلوده به وبا را مینوشد و چند روز بعد میمیرد.
* راسل از زندگینامه چایکوفسکی بهعنوان بهانهای برای سوختن یک ملودرام مبالغهآمیز درباره جنسیت استفاده میکند. فیلم بر بزرگترین بحران عاطفی چایکوفسکیِ هم جنس دوست متمرکز است، یعنی ازدواج تلخ کامانهاش با یک زنِ پُرشور. اما این جا عذاب درونی هنرمند درک نمیشود و در حد جلوههای هیستریک معمول راسل باقی میماند. چایکوفسکیِِ خلق شده به وسیله چمبرلین کلیشه کامل است، فیلم به غایت نمادپردازی میکند و راسل گوئی از «اینترکات» کردن لذت وافری میبرد. موسیقی هم بهانهای است. برای صحنههای خوش عکس و زرق و برقدار. راسل به دلخواه مستندات تاریخی درباره هنرمند را نادیده میگیرد و مثلاً تعبیر او از رابطه چایکوفسکی با مادام فون مک، فقط در خدمت سهولت ملودراماتیک نمودن روایت است؛ نشانه این که حرمتشکنی قهرمانان تاریخ موسیقی، هدف مورد اذعان راسل، لزوماً نتیجه جالبی در پی ندارد.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران آمریکا مجلس شورای اسلامی رهبر انقلاب قوه قضاییه مجلس صادق زیباکلام شورای نگهبان دولت سیزدهم انتخابات مجلس مجلس دوازدهم انتخابات
تهران هواشناسی پلیس بارش باران شهرداری تهران فضای مجازی قتل سیل حج تمتع سازمان هواشناسی سلامت زلزله
قیمت دلار قیمت خودرو خودرو قیمت طلا سایپا بورس بازار خودرو بانک مرکزی مسکن حقوق بازنشستگان گاز دلار
همایون شجریان نمایشگاه کتاب فردوسی کتاب نمایشگاه کتاب تهران شاهنامه سینمای ایران نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران تلویزیون دفاع مقدس سریال رضا عطاران
دانشگاه تهران تحقیقات و فناوری
اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه فلسطین جنگ غزه حماس روسیه افغانستان ترکیه نوار غزه طوفان الاقصی اوکراین
استقلال فوتبال پرسپولیس فولاد خوزستان لیگ برتر لیگ برتر ایران مهدی طارمی فولاد رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران بازی باشگاه استقلال
هوش مصنوعی اینترنت گوگل تبلیغات شفق قطبی نوآوری ناسا اپل دبی
خواب سلامت روان شیر تجهیزات پزشکی زوال عقل کاهش وزن درمان ناباروری واکسن