پل والری

پل والری، نوسنده، شاعر و فیلسوف تنها چند ماه پس از پایان جنگ جهانی دوم در ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۴۵ چشم از جهان فروبست. پل والری ۳۰ اکتبر ۱۸۷۱ در «سته»، شهری در جنوب فرانسه به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در شهر خود و دوران دبیرستان را در شهر «مونپولیه» گذراند. با تمام علاقه‌ای که به ریاضیات و موسیقی داشت، سال ۱۸۸۹ تحصیل در رشته حقوق را آغاز کرد. همین سال بود که با آندره ژید، مالارمه و پی‌یر لویس (شاعر و نویسنده فرانسوی) آشنا شد که فرد اخیر را «راهنمای معنوی» می‌نامید. اولین اشعار او نیز همین سال در «مجله دریایی مارسی» به چاپ رسید. شعر والری در این دوره زمانی بیشتر رویکردی سمبلیک دارد. شبی از شب‌های اکتبر سال ۱۸۹۲ در شهر ژنز ایتالیا (اولین بندر ساحل مدیترانه بعد از مارسی) حسی به او دست داد که از آن به عنوان بحران جدی وجودی نام می‌برد. به شهادت یادداشت‌هایش از آن پس او خود را مجبور کرد هر روز صبح تمام اندیشه‌هایش را بنویسد و «پس از آن احساس می‌کنم باقی روز را مثل احمق‌ها گذرانده‌ام.» در سال ۱۸۹۴ و قبل از پایان تحصیلات در رشته حقوق به پاریس رفت و به عنوان منشی وزارت جنگ، به فعالیت پرداخت.
همین زمان است که با «پل لتود» (نویسنده فرانسوی) مرتبط می‌شود. اشتغال به کار دولتی و همکاری با «ادوراد لبی» (مدیر آژانس هاوا) به عنوان منشی مخصوص او، به نوعی آغاز سکوت شاعرانه وی را به دنبال دارد، هر چند به نوشتن یادداشت‌های روزانه‌اش که بعد از مرگ او منتشر شدند، ادامه می‌داد. سال ۱۹۱۷ تحت تاثیر آندره ژید با «مرگ جوان» به دنیای شاعری برگشت، شعری که موفقیت زیادی برای او به دنبال داشت. چند سال بعد نیز «قبرستان دریایی» (۱۹۲۰) و مجموعه «جذابیت‌ها» (۱۹۲۲) را سرود. بعد از جنگ جهانی اول، پل والری به «شاعر دولتی» شهرت یافت. سپس در سال ۱۹۲۴ ریاست «کلوب پن» فرانسه را بر عهده گرفت و سال بعد نیز به عنوان یکی از اعضای آکادمی فرانسه انتخاب شد. سال ۱۹۳۲ به موزه ملی وارد شد و سال بعد از آن ریاست مرکز دانشگاهی نیس را برعهده گرفت. سال ۱۹۳۶ به ریاست کمیسیون تحلیل همکاری فرهنگی برای یک نمایشگاه جهانی رسید و سال ۱۹۳۷ کرسی شعر «کالج فرانسه» به افتخار او بنا نهاده شد.
سرانجام در سال ۱۹۳۹ سمت ریاست افتخاری انجمن نویسنده‌ها، آهنگسازان و ناشران موسیقی را دریافت کرد. پل والری در زمان اشغال فرانسه همکاری با آلمان‌ها را نپذیرفت و این باعث شد پست خود را در مرکز دانشگاهی نیس از دست بدهد. والری چند ماه پس از پایان جنگ دوم جهانی در ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۴۵ از دنیا رفت. بعد از مراسم تشییع جنازه ملی به درخواست شارل دوگل در زادگاهش سته، در قبرستانی کنار دریا به خاک سپرده شد. تحقیقات والری، بیانگر نگرانی‌ او به بقای تمدن، آینده «قوانین روح»، نقش ادبیات در شکل‌گیری و عطف به گذشته پیشرفت انسان است. وجه فلسفی والری به خاطر انتشار دیرهنگام یادداشت‌هایش کمتر شناخته شده؛ با این حال، وی در عصر حاضر به عنوان یکی از متفکران برجسته ساختارگرا شناخته می‌شود، هر چند ارتباط وی با فلسفه، بسیار خاص است. به عبارتی، با وجودی که تحت تاثیر مستقیم دکارت بود، از او به شدت انتقاد می‌کرد.

منبع : روزنامه کارگزاران