جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا
ایران و مدرنیته
آنچه تجربه وتاریخ به ما می آموزند این است که مردم وحکومت ها هیچگاه از تاریخ درس نمی گیرند. (هگل، فلسفه تاریخ)
ایران نخستین برخوردهای منظم اما محدود میان ایران و غرب به عصر صفویان میرسد. اما تا نیمه قرن نوزدهم هیچ کوششی برای غربی سازی مشاهده نمی شود، یعنی هیچ برنامه خاصی برای "اقتباس" یا "تقلید" از آداب، اندیشه های سیاسی و اقتصادی و نیز تفکر فلسفی غرب در ایران وجود ندارد. با پایان جنگ های ایران و روسیه و سپس با رسیدن دوره سلطنت ناصرالدین شاه و سرانجام با تحقق انقلاب مشروطه در سال ۱۲۸۵ است که این برخورد و ورود اندیشه ها و رسوم غربی ابعاد تازه ای می یابد. پس میتوانیم سال صفر ورود ایران را به دنیای مدرنیته پس از شکست غم انگیز ایران از سپاه روسیه، و امضای دو معاهده تحقیر آمیز گلستان و ترکمانچای بدانیم. سرخوردگی ناشی از شکست های متوالی ایران در این جنگها و احساس ضعیف نظامی و حقارت فرهنگی برخاسته از آنها در میان ایرانیان، ولیعهد، عباس میرزا، و گروهی از نخبگان ایران را برانگیخت تا در پی یافتن علل واقعی برتری نظامی غرب برآیند و جریان مدرن سازی ایران را به راه اندازند. عباس میرزا، که ناتوانی و بی توجهی پدرش، فتحعلی شاه، را در برابر توسعه نیافتگی ایران می دید، کوشید تا دست به کارهای مختلفی بزند بلکه بتواند عقب ماندگی کشورش را در زمینه نظامی جبران کند.
وی نخست سفیرانی به ممالک اروپایی فرستاد. سپس دست یاری به سوی متخصصان و مستشاران نظامی فرانسوی و انگلیسی دراز کرد و از آنان خواست به ایران بیایند و به سپاه ایران فن استفاده از سلاحهای مدرن را بیاموزند. سومین اقدام وی در کنار دو اقدام قبلی که خیلی مهم تر بود تبدیل تبریز، کرسی آذربایجان، به مرکز اصلاحات سیاسی و اقتصادی بود به همین علت بود که دستور داد تا در آن جا کارخانه های جدید و یک چاپخانه دایر شود. در همین چاپخانه بود که در فاصله سالهای ۱۲۴۰ تا ۱۲۴۴ هـ .ق تعداد زیادی از کتابهای اروپایی، از جمله زندگی پتر کبیر و تاریخ انحطاط و سقوط امپراتوری روم، اثر مورخ انگلیس ادوارد گیبون،به چاپ رسیدند.
به این ترتیب سیاست مدرن سازی عباس میرزا، با جذب مأموران و متخصصان غربی به سوی ایران و با ایجاد میل به شناخت غرب مدرن در میان اعیان دولت قاجار، رفته رفته ثمرات خود را نشان میداد. و چنین بود که در فاصله سالهای ۱۸۱۱/۱۲۷۷ و ۱۸۵۱/ ۱۲۶۸، یعنی زمان تأسیس دارالفنون به دست امیرکبیر، دربار قاجار به تناوب ۲۹ جوان ایرانی در غرب فرستاد. میرزا تقی خان، معروف به امیرکبیر، چندین سفر به روسیه و عثمانی انجام داده بود و به شدت تحت تأثیر نهضت "تنظیمات" و مخصوصا" ایجاد وزارت تعملیات عامه و سیاست تعلیمات عالی مدرن در سطح دانشگاه نظامی و مدرسه طب، قرار گرفته بود.
در سال ۱۸۴۹/۱۲۶۵، امیرکبیر اقدام به تأسیس یک مدرسه پلی تکنیک، موسوم به دارالفنون کرد که در آن، علاوه بر فنون نظامی، طب، هندسه و معدن شناسی نیز تدریس می شد. این مدرسه سیزده روز بعد از قتل امیرکبیر در دسامبر ۱۸۵۱/ صفر ۱۲۶۸ افتتاح شد. دارالفنون، پس از پلی تکنیک استانبول، دومین مدرسه از نوع خود در این دوران در این ناحیه از دنیا بود.
منبع : علوم اجتماعی
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران رئیس جمهور طالبان رئیسی گشت ارشاد ابراهیم رئیسی توماج صالحی سریلانکا دولت پاکستان مجلس شورای اسلامی رهبر انقلاب
کنکور تهران حجاب سیل هواشناسی سازمان سنجش شهرداری تهران پلیس سلامت اصفهان فراجا وزارت بهداشت
قیمت خودرو قیمت طلا خودرو بازار خودرو دلار قیمت دلار ارز مسکن بانک مرکزی ایران خودرو قیمت سکه سایپا
ترانه علیدوستی تلویزیون فیلم سینمای ایران مهران مدیری سحر دولتشاهی کتاب تئاتر موسیقی
کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
آمریکا اسرائیل غزه رژیم صهیونیستی فلسطین جنگ غزه روسیه حماس چین طوفان الاقصی اوکراین ترکیه
فوتبال پرسپولیس استقلال بارسلونا بازی ژاوی فوتسال باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتسال ایران باشگاه استقلال تراکتور لیگ برتر انگلیس
تیک تاک همراه اول ناسا فیلترینگ اپل وزیر ارتباطات سامسونگ
مالاریا کاهش وزن پیری سلامت روان زوال عقل داروخانه