آنوریسم‌های خارج جمجمه‌ای سرخرگ کاروتید

آنوريسم‌هاى سرخرگ کاروتيد در خارج جمجمه نادر هستند، ولى ممکن است در هر نقطه‌اى در طول مسير عروق رخ دهند. آنوريسم‌هاى حقيقى کاروتيد معمولاً در اثر آترواسکلروز رخ مى‌دهند، ولى گاه ممکن است ناشى از نکروز کيستيک لايهٔ مديا، سندرم مارفان، يا ديسپلازى فيبرى - عضلانى باشند. آنوريسم‌هاى کاذب ممکن است به‌ندرت به‌دنبال اندآرترکتومى کاروتيد يا درنتيجهٔ تروما يا عفونت رخ دهند.

درمان

بيشتر آنوريسم‌هاى حقيقى در دسترس را بايد خارج و با پيوند از بافت اتوژن جايگزين کرد. تمام آنوريسم‌هاى کاذب بايد ترميم شوند.

يافته‌هاى بالينى

نشانه‌ها و علائم

بيشتر بيماران با يک تودهٔ ضربان‌دار در گردن مراجعه مى‌کنند. شايع‌ترين علت اين نوع توده، وجود يک سرخرگ زيرچنبرى يا کاروتيد پيچ‌خورده يا اضافى است و بايد آن را از آنوريسم افتراق داد. گاهى اوقات، آنوريسم کاروتيد به‌درون حلق دهانى برجسته مى‌شود و در آنجا نشانه‌هاى ديسفاژى را ايجاد مى‌کند. درد ناشى از آنوريسم ممکن است به زاويهٔ فک تير بکشد. حدود ۳۰% بيماران پيش از تظاهر بيماري، يک حادثهٔ نورولوژيک گذرا داشته‌اند. پارگى - که در آنوريسم‌هاى کاذب شايع‌تر است - ممکن است به‌درون حلق دهاني، مجراى گوش، يا بافت‌هاى نرم گردن رخ دهد.

بررسى‌هاى تصويربردارى

سونوگرافى دوپلکس مى‌تواند سرخرگ‌هاى اضافى و پيچ‌خورده را از آنوريسم افتراق دهد و بايد به‌عنوان آزمون اوليه در بيمارانى که به‌صورت غيراورژانس مراجعه مى‌کنند، انجام شود.