اعزام هیاتهای مذاکرهکننده اقتصادی به کشورهای مختلف در سالهای اخیر، به یکی از ابزارهای کلیدی سیاست تجاری و دیپلماسی اقتصادی بدل شده است. این هیاتها نه تنها ماموریتهای تجاری و اقتصادی را نمایندگی میکنند، بلکه حامل پیامهای سیاسی، فرهنگی و حتی راهبردی نیز هستند. از این منظر، ترکیب، انتخاب و سازماندهی اعضای چنین هیاتهایی اهمیتی مضاعف دارد، چراکه کیفیت و کارآمدی مذاکرات به میزان زیادی به تخصص، هماهنگی و جایگاه اعضای آن بستگی پیدا میکند.