در شرایط کنونی اقتصاد ایران، ساختوساز مسکن بیش از هر زمان دیگری با عدم قطعیت و ریسکهای انباشته مواجه است. تورم مزمن، نوسانات شدید هزینههای ساخت، کاهش قدرت خرید خانوارها و بیثباتی در سیاستها و مقررات تصمیمگیری در حوزه مسکن را از یک فعالیت مبتنی بر محاسبه به فرآیندی پرریسک و بعضا غیرقابل پیشبینی تبدیل کرده است.