صنعت، همیشه آینهای از نیازهای انسانی و منابع طبیعی بوده، جایی که تلاش برای تولید، نوآوری و بهرهوری با محدودیتهای انرژی و مهارتهای نیروی کار در هم تنیده شده است. در این مسیر، تحولهای فناوری و فشارهای زیستمحیطی، قواعد بازی را دگرگون کرده و تعادل میان منابع، مهارتها و دانش را به چالش کشیده است. صنایع جهان در یک سیر تحول تاریخی طولانی، از خطوط مونتاژ مکانیکی قرن بیستم تا کارخانههای هوشمند و سبز آینده، همواره در حال بازتعریف رابطه میان انرژی، نیروی انسانی و فناوری بودهاند.