برای بسیاری در خارج از خاورمیانه، نبرد آمریکا و رژیم صهیونیستی با ایران همچون روایتی خطی و ساده به نظر میرسد: دو متحد قدرتمند با ارتشها و دستگاههای اطلاعاتی پیشرفته، در برابر دشمنی که بهزعم آنها تضعیف شده است. این تصور، ریشه در خاطرات تاریخی دارد؛ از شکست قاطع آلمان نازی گرفته تا تسلیم بیقیدوشرط ژاپن در پایان جنگ جهانی دوم. هواداران این نبرد، با استناد به چنین نمونههایی، از «تسلیم دشمن» و «ایستادن در سمت درست تاریخ» سخن میگویند؛ گویی تاریخ در مسیری مستقیم و بدون بازگشت به پیش میرود …