فراستی: بازی گوهر خیراندیش را خیلی دوست داردم| قطبی زاده: کاش قصه‌های فرعی بیشتری داشت

به گزارش همشهری آنلاین، دو روز دیرتر جدیدترین ساخته اصغر نعیمی‌ است که از مدتی پیش اکرانش را شروع کرده است. این فیلم با بازی فرهاد آئیش، پردیس احمدیه و سینا مهراد داستان زوج جوانی است که برای رسیدن به ارث پدر باید بچه داشته باشند. این فیلم توسط مسعود فراستی و سعید قطبی زاده در برنامه کات نقد شد.

مسعود فراستی، با فیلمنامه محکم‌تر می‌توانست فیلم بهتری باشد

• فیلم قبلی اصغر نعیمی‌ فیلم خوبی نبود. ولی دو روز دیرتر فیلمی‌ است که می‌ توان آن را دید. از جنس کمدی‌هایی که من به شدت بدم می‌ آید نیست. یک داستان یک خطی دارد. مسئله ازدواج و بچه دار شدن. چون پدربزرگ گفته اگر نوه دار شوند ارث و دفترچه حساب بانکی به نوه تعلق می‌ گیرد.
• قصه کمی‌ نحیف است. باید کمی‌ بیشتر چکش می‌ خورد. دو بازیگر اصلی دارد. سینا مهراد و پردیس احمدیه. پردیس احمدیه قابل تحمل است ولی سینا مهراد خیلی عقب رفته است. نقش هم کم جان نوشته شده و بازیگر هم کاری نمی‌ تواند بکند. بازی خیلی تیپیکال است. ولی معلوم است که فیلمساز می‌ خواهد کمدی بسازد و این من را خوشحال می‌ کند. آئیش بلد است کمدی بازی کند. مثل فیلم مکس که من خیلی آن را دوست دارم. این جا البته به آن خوبی نیست.

• شوخی‌های جنسی فیلم زیاد است. می‌توانست جمع‌وجورتر باشد. قصه‌ای است که هر جای دنیا می‌تواند اتفاق بیفتد. با فیلمنامه محکم‌تر می‌توانست فیلم بهتری باشد. الان هم اذیت کننده نیست. امیدوارم نعیمی در همین مسیر حرکت کند. یک سینمای جمع‌وجور و کوچک و قصه خوب.

• بازی گوهر خیراندیش که من خیلی بازی‌اش را دوست دارم، اینجا خیلی تیپیکال است ... گوهر خیراندیش یک کمدین جدی درجه یک است. اما اینجا جای بازی ندارد.

سعید قطبی‌زاده، فیلم قابل دفاعی است

• به طور کلی فرهاد آئیش در نقش‌های مکمل خیلی خوب است. اصولا زوج فرهاد آئیش و گوهر خیراندیش بازیگران اصیلی هستند. بازیگرانی هستند که بازیگری را بلدند. فارغ از این که کجا هستند و با چه کارگردانی کار می‌ کنند، همیشه یک استانداردی برای خودشان دارند.

• مدل فیلمسازی اصغر نعیمی، چه خوب چه بد، مدل چریکی است. در بخش خصوصی کار کرده است. در بخش خصوصی باید حساب سود و زیان را داشته باشید. یا فیلمی‌ که می‌ سازید توجیه اقتصادی داشته باشد. به نظرم دو روز دیرتر فیلم قابل دفاعی است. اما بعضی از فیلم‌های نعیمی‌ که جالب نبود، باز هم فیلمسازی به هر قیمتی نبود. فیلم‌هایی بودند که اگر ضرر هم می‌ کردند، ‌ در حد بودجه خودشان ضرر می‌ کردند.

• در فیلم یک پلات اصلی داریم که در باره بچه‌دار شدن یا نشدن این زوج است و قصه پدر. این قصه خوب است. ولی کاش قصه‌های فرعی بیشتری داشت و در عرض گسترش پیدا می‌ کرد. انقدر ما تشنه ادامه قصه اصلی نبودیم و درگیر خرده داستان‌های فرعی هم می‌ شدیم. ولی به هر حال فیلم سالمی‌ است. کمدی است که سعی می‌ کند سطحی نباشد.

• سینا مهراد و پردیس احمدیه هر دو بازیگران بااستعداد و خوش چهره ای اند. سینمای ایران در حال حاضر بیشتر از هر زمانی احتیاج به تغییر نسل دارد. یک سری بازیگر هستند که خودشان را تثبیت می‌ کنند و این مایه خوشحالی است. به خاطر این که فیلم بودجه چندانی نداشته است، تهیه‌کننده می‌ تواند ریسک کند و کارگردان هم انتخابش آزادانه‌تری داشته باشد و بازیگرانی را دعوت کند که بااستعدادند، اما اسمشان بین آن ۵ نفر همیشگی نیست. فیلم‌هایی هستند که بازیگر ۵۵ ساله همچنان درگیر ازدواج است یا یک خانم ۵۰ ساله پدرش می‌ گوید شب بیرون نماند. از یک جایی به بعد دیگر مضحک می‌ شود. اصرار داریم بازیگران سالخورده را در نقش‌های جوان ببینیم. چون تماشاگر خوشش می‌آید. البته این را هم نمی‌ دانم که تماشاگر کجا گفته از این بازیگران خوشش می‌آید. باید فیلمسازانی را که بازیگرانی را انتخاب می‌کنند که استعداد و توانایی دارند، تشویق کنیم.