حضور بچهها در صحن و سرای امامهشتم(ع) و از این طرف به آن طرف دویدنشان، جزو شیرینترین و فراموشنشدنیترین خاطرات آنها به حساب میآید. نگاه زیرچشمی به پدر و مادر و گذاشتن دست بر روی سینه به نشانه ادب و سلام به امام(ع) رو به گنبد طلایی، ورقزدن زیارتنامههایی که نمیتوانستیم آنها را بخوانیم، خانهسازی و چیدن خلاقانه مهرها روی هم و ...، برای خود ما هم یادآور خاطرات شیرینی است که سالها پیش تجربه آنها را داشتیم.