وقتی ربات‌ها در انسانی‌ترین حالت خود فرو می‌روند

ما انسان‌ها بر آتش تسلط یافته‌ایم، اتم را شکافته‌ایم و به فضا رفته‌ایم. ما ماشین‌هایی ساخته‌ایم که می‌توانند از ما بهتر فکر کنند و ابزارهایی ساخته‌ایم که می‌توانند برای ما ناهار بپزند یا بدنمان را برای انجام جراحی‌های نجات‌بخش بشکافند. همه اینها خوب و عالی است. بخش فضایی مطمئنا جالب است، اما شبیه ما نیست. حس انسان بودنی را ندارد. پس قدم منطقی بعدی چیست؟ بدیهی است که آموزش رقصیدن به ربات‌های انسان‌نما می‌تواند قدم بعدی باشد.