خشونت و افراطیگری، بیش از آنکه یک انتخاب آگاهانه باشند، پاسخی روانی به زخمهای حلنشدهاند. انسانی که بارها احساس طردشدن، بیعدالتی یا نادیده گرفتهشدن را تجربه کرده، اگر مهارت شناخت و بیان هیجانهایش را نیاموخته باشد، بهتدریج خشم خود را به شکل رفتارهای تند و افراطی بروز میدهد.