حرف کانت این است که تا قبل از روشنگری جرات پرسش کردن از انسان ها گرفته شده بود و حق پرسش محدود به امور خاصی بود و حتی ارسطو و افلاطون فراتر از نقد شمرده می شدند و انسان ها آنقدر بالغ و عاقل شمرده نمی شدند که در مورد درستی این امور مقدس فکر و اندیشه کنند. این محدودیت را خود آدمی به خود تحمیل کرده بود و به همین دلیل می گفت روشنگری برون آمدن آدمی است از نابالغی به تقصیر خویشتن!