در قلب هیرکانی میهمانش باش،صاحبش نه!

در لبه البرز شمالی، جایی که مه بر شانه هیرکانی می‌نشیند و البرز با کاسپین هم‌نفس می‌شود، خطی نامرئی میان خانه‌های کاهگلی و عمق جنگل کشیده شده است؛ نه با فنس و تابلو، بلکه با یک عهد چندصدساله. این خط نامرئی که جنگل را از آبادی‌ها جدا می‌کند، نه با دیوار، بلکه با عقل سینه‌به‌سینه ساخته شده است. اینجا مرز، جدایی نیست؛