زینب کبری(س) در عفاف و حجاب زبان زد خاص و عام بود، در دروران اسارت و در حرکت از کربلا تا شام، عفت و حجاب خود را حفظ کرد که مورخین نوشته‌اند «او صورت خود را با آستینش می‌پوشاند، چون روبنده‌اش از او گرفته شده بود»

مهمترین مساله‌ای که زنان دوره قاجاریه را از عکس انداختن منع می‌کرد، ترس از این بود که مبادا نامحرم چهره آنها را ببیند. همین امر هم باعث شده بود تا معمولاً در خانواده‌های اشرف و اعیان، عکس‌هایی توسط افراد خانواده انداخته شود و به مرور که در برخی زمینه‌ها آگاهی پیدا کردند به مرور عکس انداختن از زنان نیز …

در گذشته زنان در آیین تعزیه جایی نداشتند و مردان با پوشیدن لباس‌های زنانه و روبنده نقش‌ زنان را در تعزیه ‌ اجرا می‌کردند؛ رسمی که در همه شهرهای کشور رواج داشت. مریم رنجبر می‌گوید که حضور زنان در تعزیه را از شهرستان دشتستان شروع کرده است.

دعایی درشت نگفت تا در امان بماند و محبوب شود، با تانی و تامل بر وقایع و افراد نظر کرد و آرام رفتنش نه از سر محافظ کاری و صیانت از خویش که برای نرسیدن به تپه ای بود که دیگران برای فتح اش رقابتی شدید داشتند!

پیشنهاد ممنوعیت پوشش روبنده با اکثریت آراء، از جمله با رای مثبت نمایندگان احزب دمکرات مسیحی و آلترناتیو برای آلمان به تصویب رسید. فراکسیون چپ‌ها به آن رای منفی داد.