در ماه ربیع‌الاول سرچشمه فضائل و برتری‌ها بر این امت فرود آمد و تمام برکت‌های نبوت و امامت و کتاب و شریعت فقط با وجود رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آشکار شد.

گفته‌اند در قنوت نماز، نیایش او با خدا این شعر حافظ بود: «زان پیشتر که عالم فانی شود خراب - مارا ز جام باده‌ی گلگون، خراب کن»... فرزندشان که در حوض خفه شد، همانجا به سجده شکر رفت و این شد که داستانش شگفتی حضور ملکی شد در لباس بشر: «میرزا جوادآقا ملکی تبریزی»

نتیجه روزه کم خوری و کم گویی است و آن حکمت را به ارمغان می‌آورد و حکمت معرفت را در پی دارد و معرفت یقین را، و وقتی که بنده‌ای به یقین رسید باکی ندارد که چگونه روزگار را سپری کند.

امام صادق (ع) درباره روزه در این ماه روایتی را آورده است که هر کس سه روز روزه بگیرد هر روز از بهشت خدا را در عرش خود زیارت می کند.