وقتی دو مکانیسم روانی «تونل‌زدگی اخلاقی» و «بی‌حسی اخلاقی» تحت تأثیر شرایط بحرانی فعال می‌شود اعتماد اجتماعی به شدت آسیب می‌بیند. چون اعتماد، بر بستر اخلاقی شکل می‌گیرد و به قول امیل دورکیم، وقتی اخلاق تحت تأثیر شرایط بحرانی، فرسایش پیدا می‌کند جامعه دچار آنومی می‌شود و متعاقب آن همدلی و اعتماد سست می‌گردد.

در دل خشونت و ویرانی‌های جنگ، ذهن انسان مکانیزمی پنهان را برای بقا فعال می‌کند: «بی‌حسی روانی». این حالت، نوعی فاصله عاطفی است که به افراد کمک می‌کند تا با حجم بالای ضربه‌های روانی ناشی از جنگ کنار بیایند.