نمایشگاه یک‌روزه «تاریکخانه» از مریم تخت‌کشیان، عکاس شناخته‌شده سینمای ایران، تجربه‌ای متفاوت اما در امتداد مسیر کاری اوست. تخت‌کشیان که پیش‌تر در مجموعه‌هایی چون «بی‌ستاره» (۱۳۹۴) توجه خود را معطوف به حاشیه‌ها و فراغت نابازیگران کرده بود، این‌بار سراغ خودِ ماده‌ی عکاسی رفته است؛ نگاتیو.

کتاب «درآمدی نو بر کتاب گویا» نوشته مریم چهرقانی با همکاری مصطفی آهنگر پژوهشی است درباره کتاب‌های گویا و جایگاه آنها در فرهنگ معاصر، که با مقدمه ناصر فکوهی توسط نشر کتاب کوچه منتشر است.

رولان بارت، نظریه‌پرداز فرانسوی در یکی از نظریه‌های خود به «بینامتنیت خوانشی» اشاره می‌کند و منظور او این است که درک و دریافت مخاطب یک اثر ادبی و هنری، مبتنی بر تجربه زیسته اوست. این دقیقا همان نکته‌ای است که با دیدن فیلم «محاکمه گلدمن» به کارگردانی سدریک کان در شرایط امروز ایران می‌شود تجربه کرد.

اصلا ممکن است آدمی ترس را تجربه نکرده باشد؟ آن جنس از نفس‌تنگی و عجز که انگار همه جهان را در مه فرو می‌برد. شاید هم نه، جهان در مسیر خود قرار دارد و این تویی که زیر مه سنگین، چشمانت اطراف را نمی‌بیند. سوگ هم احتمالا شبیه‌ترین موقعیت به ترس است. برعکس همه حرف و حدیث‌ها و دلداری‌های رایج هم هیچ قصد ندارد …