زبان روسی در زندان و کارخانه و کوچه و بازار زبان دشنام و ناسزا است. بیشتر ناسزاها تحقیر مادر است. من در کوره پزخانه عشق آباد به محض شنیدن ناسزا درگیر میشدم و چون زورم کم بود اغلب کتک میخوردم.

​​​​​​​دانش‌آموزان از همان اول شکل‌گیری انقلاب پای کار بودند و از مهرماه ۱۳۵۷ با تبعید امامشان به فرانسه، با اسم و رسم یکپارچه، کلاس‌های درس را تعطیل کردند.

عطاالله مهاجرانی نوشت: امروز از جمیله کدیور پرسیدم. وقتی در دی ماه سال ۱۳۷۱ به جنوب لبنان سفری دو هفته‌ای داشتی و از تبعید ۴۱۳ فلسطینی روایت کردی. از جمله با سید حسن نصرالله و عبدالعزیز رنتیسی و خالد فاهوم گفت‌وگو کردی. چه احوالی داشتی؟! روایت دست اول از تبعید فلسطینی‌ها در آن زمان؟ گفت؛ «عشق کردم!»

عطاالله مهاجرانی نوشت: امروز از جمیله کدیور پرسیدم. وقتی در دی ماه سال ۱۳۷۱ به جنوب لبنان سفری دو هفته‌ای داشتی و از تبعید ۴۱۳ فلسطینی روایت کردی. از جمله با سید حسن نصرالله و عبدالعزیز رنتیسی و خالد فاهوم گفت‌وگو کردی. چه احوالی داشتی؟! روایت دست اول از تبعید فلسطینی‌ها در آن زمان؟ گفت؛ «عشق کردم!»

«می‌خواستمش اما نمی‌توانستم؛ مثل ترس آلوده‌شدن به گناه با محارم. او جوان بود و زیبا. من پیر بودم؛ پدر و بریده از همسر. عشق ناگهان و سراسیمه سراغم نیامده بود؛ کاری هم نمی‌کردم که نشان و نمایش خواستنم باشد.

بدون کم و زیاد به جناب دکتر بگو که من مدتی است مرده‌ام. انسان شریف به داشتن روح انسانی زنده و مفتخر است... هیچ‌یک از حواس من نیز قادر به انجام تکالیف طبیعی خود نیستند. در این صورت حیات و ممات من یکسان است و دقیقه‌ای به این زندگانی علاقه و عشق ندارم.