در بهمن ۱۳۵۰ خبرنگار روزنامه‌ی اطلاعات در اصفهان گزارشی از یک فرقه‌ی عجیب در روستای «جرقویه‌« منتشر کرد؛ فرقه‌ی «خاکسترنشینان» که در آن تاریخ ۷۰ نفر عضو در آن‌ منطقه و به طور کل ۹۰۰ عضو در سراسر ایران داشت.

خاکسترنشینان در خردادماه هر سال گرد هم جمع می‌شوند و طی مراسمی که با رقص و پای‌کوبی همراه است در محلی موسوم به «زنگ زرد» با کارد قسمتی از موهای بلند سر و ریش خود را می‌برند و سپس آن‌ها را در لیفه‌ی شلوار خود قرار می‌دهند.

خاکسترنشینان در خردادماه هر سال گرد هم جمع می‌شوند و طی مراسمی که با رقص و پای‌کوبی همراه است در محلی موسوم به «زنگ زرد» با کارد قسمتی از موهای بلند سر و ریش خود را می‌برند و سپس آن‌ها را در لیفه‌ی شلوار خود قرار می‌دهند. خاکسترنشینان از خوردن گوشت اجتناب می‌کنند و رایج‌ترین غذای آن‌ها نان و خاکستر است.