از ندوشن یزد برخاست و به یکی از ستون‌های فرهنگ معاصر ایران بدل شد؛ «محمدعلی اسلامی ندوشن» با بیش از ۷۰ کتاب و ۵۰۰ مقاله نشان داد چطور عشق به زبان فارسی و استقلال نظر می‌تواند نسل تازه را شیفته قلم کند. شاه بیت همه کتاب‌های این نویسنده یک جمله ناب است که همان هم وصیت فرهنگی او به ایرانیان شد.

درست ۱۰۱ سال پیش، فرزندی در ندوشن به دنیا آمد که امروز در نیشابور آرام گرفته است، او به حق فرزند ایران بود. محمدعلی اسلامی ندوشن یکی از پژوهشگران، نویسندگان و ادیبان ایران است.

محمدعلی اسلامی ندوشن؛ نویسنده، پژوهشگر و منتقدی که هشت دهه با قلمش در مسیر حفظ زبان و فرهنگ فارسی گام برداشت و همواره دغدغۀ اصلی‌اش سرنوشت ایران بود.

محمدعلی اسلامی ندوشن که خود را منفک از ایران نمی‌دانست، همیشه دلواپس ایران بود.

آخرین خبر/ مهدی آذریزدی بالاترین لذت را در خواندن کتاب یافته بود و به گفته خودش «جنون کتاب» داشت. این موضوع از چشم دیگران هم پنهان نمانده بود. محمدعلی اسلامی ندوشن در این‌باره گفته بود: «من کسی که این‌قدر عاشقانه با کتاب و کاغذ برخورد کند ندیده‌ام. وی با پشتکاری عجیب و با بی‌ادعایی فقط یک معشوق در ز

ایرنا/ آثار محمدعلی اسلامی ندوشن، تلفیقی از ادب، تاریخ و تأملات فرهنگی درباره ایران‌ هستند؛ خواندن آن‌ها نه فقط آشنایی با یک نویسنده، بلکه ورود به چشم‌اندازی گسترده از هویت ایرانی است. در روزگاری که وطن زخمی‌ست و میهن‌دوستی بیش از همیشه به شعور، آگاهی و پایداری نیاز دارد، بازگشت به اندیشه‌ها و صداها

به‌رغم تلخ‌کامی‌ها، ما حق داریم که به کشور خود بنازیم. کمر ما در زیر بار تاریخ خم شده است ولی همین تاریخ به ما نیرو می‌دهد و ما را بازمی‌دارد که از پای درافتیم. کسانی که در زندگی خویش رنج نکشیده‌اند سزاوار سعادت نیستند.

محمدعلی اسلامی ندوشن در اولین مقاله‌اش نوشته است: آنچه ملتی را آبدیده و پخته و شایسته احترام می‌کند، تنها فیروزی‌ها و گردن‌فرازی‌های او نیست‌، مصیبت‌ها و نامرادی‌های او نیز هست.

آرمان امروز : «ایران از پای نمی‌اُفتد، می‌تپد و چون قُقنوس از خاکستر خود برمی‌خیزد»؛ این نوشته‌ای از زنده‌یاد محمدعلی اسلامی ندوشن است که این روزها به اشتباه با نام محمدرضا شفیعی کدکنی دست‌به‌دست می‌شود. به گزارش ایسنا، نام محمدعلی اسلامی ندوشن با ایران گره خورده است؛ کسی که می‌گفت «حتی یک لحظه خود را …

تهران- ایرنا- صفحه تلگرامی منسوب به استاد شفیعی کدکنی از مفاخر ادبی کشور، بخشی از متن کتاب مقدس عهد عتیق را با مطلع «وای بر فتنه‌انگیز نجس ظلم کننده، آواز را نمی‌شنود و تادیب را نمی‌پذیرد» منتشر کرد و در ادامه «سِرّ برجای ماندن ایران» را به نقل از محمدعلی اسلامی ندوشن نقل کرد.

نام محمدعلی اسلامی ندوشن با ایران گره‌خورده است؛ کسی که می‌گفت «حتی یک‌لحظه خود را از مسائل ایران و مسائل روز منفک نکرده‌ام.» ایران‌دوستی‌اش از نام‌هایی هم که بر کتاب‌هایش گذاشته مشخص است؛ «ایران را از یاد نبریم»، «ایران و تنهایی‌اش»، «ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟» و... اگر نوشته‌های اسلامی ندوشن را …

«ایران از پای نمی‌اُفتد، می‌تپد و چون قُقنوس از خاکستر خود برمی‌خیزد»؛ این نوشته‌ای از زنده‌یاد محمدعلی اسلامی ندوشن است که این روزها به اشتباه با نام محمدرضا شفیعی کدکنی دست‌به‌دست می‌شود.

صفحه منسوب به محمدرضا شفیعی‌کدکنی از مفاخر ادبی کشور با نقل کلامی از زنده‌یاد «محمدعلی اسلامی‌ندوشن» شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم، حقوق‌دان و پژوهش‌گر ایرانی نوشت: ایران از پای نمی‌افتد، می‌تپد و چون ققنوس از خاکستر خود برمی‌خیزد.

صفحه منسوب به محمدرضا شفیعی‌کدکنی از مفاخر ادبی کشور با نقل کلامی از زنده‌یاد «محمدعلی اسلامی‌ندوشن» شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم، حقوق‌دان و پژوهش‌گر ایرانی نوشت: ایران از پای نمی‌افتد، می‌تپد و چون ققنوس از خاکستر خود برمی‌خیزد.

در مراسمی که به مناسبت سومین سال یاد ،فرزند ایران مرحوم دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن، ادیب برجسته ایران در برج آزادی تهران برگزار گردید، امیر ملانوری سرپرست فرمانداری ویژه میبد حضور یافت.

اسلامی‌ندوشن که از کبوده، قریه‌ای در کویر مرکزی ایران برخاسته بود، با حافظه‌ی آن خاک، مسافر بی‌شمار مقصد شد، و گشت و برگرفت، تا درنهایت زندگی در تورنتو، چشم بر جهان ما بست.