نمایشگاه یک‌روزه «تاریکخانه» از مریم تخت‌کشیان، عکاس شناخته‌شده سینمای ایران، تجربه‌ای متفاوت اما در امتداد مسیر کاری اوست. تخت‌کشیان که پیش‌تر در مجموعه‌هایی چون «بی‌ستاره» (۱۳۹۴) توجه خود را معطوف به حاشیه‌ها و فراغت نابازیگران کرده بود، این‌بار سراغ خودِ ماده‌ی عکاسی رفته است؛ نگاتیو.

کارگردان‌ها معمولا نگاه صفر و صدی به استفاده از بازیگران تازه‌کار در نقش‌های اصلی دارند؛ از احتمال کاهش هزینه و باورپذیر شدن نقش تا خطر از بین رفتن کل سرمایه. کدام درست می‌گویند؟