یادبودی برای «هاینز»

قهرمانان فوتبال انگلستان در دهه های ۵۰ و ۶۰ از شنیده های خود راجع به ”جانی هاینز“ صحبت می کردند این شخص یکی از برترین بازیکنان دهه ۷۰ انگلستان بود که هفته گذشته بر اثر یک تصادف رانندگی در ادینبورگ درگذشت ”جیمی گریورز“ از بازیکنان تاریخی فوتبال جزیره ۱۹ بار همراه ”جانی هاینز“ به بازی پرداخت او و سایر هم نسل های ”هاینز“ درباره اولین هافبک مدرن تاریخ صحبت کردند

قهرمانان فوتبال انگلستان در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ از شنیده‌های خود راجع به ”جانی هاینز“ صحبت می‌کردند. این شخص یکی از برترین بازیکنان دهه ۷۰ انگلستان بود که هفته گذشته بر اثر یک تصادف رانندگی در ادینبورگ درگذشت. ”جیمی گریورز“ از بازیکنان تاریخی فوتبال جزیره ۱۹ بار همراه ”جانی هاینز“ به بازی پرداخت. او و سایر هم نسل‌های ”هاینز“ درباره اولین هافبک مدرن تاریخ صحبت کردند. در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ هنوز فوتبال در انگلستان تحت‌تأثیر سیستم (W) بود که یک بازیکن با ایفاء نقش بازیساز در واقع، نوع جدیدی از فوتبال را ارائه می‌کرد. فوتبال بیشتر بر پایه قدرت فیزیکی استوار بود؛ اما بازیسازان با اشتیاق زیادی نقاط قوت خود و سطح تکنیکی مطلوبیشان را به رخ می‌کشیدند. از جمله این بازیکنان ”جانی هاینز“ و ”ایور آلچورچ“ بودند. آنها نقش خود را به خوبی ایفاء می‌کردند. شخصیت بازی این ۲ نفر مبتنی بر حرکات تکنیکی بود و چابکشان به سان یک پلنگ برای حریفان منزجرکننده بود. این افراد قادر بوند سبک بازی را از حالت دفاع به حمله تغییر دهند و خود نیز تغییر موضع دهند. اگر بازیکنان در سطح مطلوب نبودند امثال‌ هاینز نیز جریان را به‌دست گرفته و سبب روحیه گرفتن تیم می‌شدند. نقشی که هاینز در بازیسازی به‌عهده گرفت و آن را به نحو احسن انجام داد زمینه‌ را برای درخشش نسل امرز بازیسازها ایجاد کرد. هاینز اولین بازیکنی بود که ۱۰۰ پوند در هفته حقوق می‌گرفت و به این ترتیب نقش زیادی در ورود سرمایه به فوتبال داشت. وی هنگامی که بسیار نوجوان بود راهی فولهام شد. این اتفاق در دهه ۵۰ رخ داد. ۲ سال از حضور ”هاینز“ در فولهام می‌گذشت که رسماً وارم تیم حرفه‌ای باشگاه شد. نقش اولیه او در فولهام ”مهاجم“ بود؛ اما پس از مدتی سطح بازی خود را در سایر خطوط گسترش داد. شغل‌ وی گلزنی بود با این حال وظایف دیگری را نیز به دوش می‌کشید. ”جانی“ در ادامه دوران حرفه‌ای نقش عمیق‌تری یافت.این بازیکن ارزشمند در طول دوران حرفه‌ای خود تسلط ویژه‌ای روی توپ اعمال می‌کرد. او زیرکی خاصی روی توپ داشت و نیروی زیادی در مقابله با رقبا به خرج می‌داد با این حال به اندازه کافی شکیبائی داشته است.گریورز خاطرات زیادی از ”هاینز“ دارد: ”من زمان‌های زیادی همراه با او در تیم ملی بازی کردم. از نظر من وی یک بازیساز باشکوه بود. او بسیار مهربان بود و به خوبی توپ را کنترل می‌کرد. ”هاینز“ تمام همتیمی‌هایش را یاری می‌کرد. هنگامی که وی برای اولین بار در لباس فولهام دیده شد؛ رئیس وقت فولهام یک بازیگر، کمدین و مجری تلویزیون بود. یک بار تامی همراه با فیلدمارشال رئیس وقت پورتس موث و مونت گرمری در یک شو شرکت کرد. جالب آنکه در همان مقطع تیم، در فرایتون پارک به مصاف پورتس موث رفت. تامی پس از پایان دیدار به اتاق ویژه رفت تا از نتیجه نهائی که از رادیو اعلام می‌شد گوش فرا دهد. فولهام آن دیدار را با ۲ گل هاینز به سود خود خاتمه داد“. تامی درباره ”جانی“ گفت: ”آن پسر یک بازیکن دوست‌داشتنی بود“. او این توصیف‌ها را با غرور و خشنودی خاصی بیان کرد و ادامه داد: ”جانی یک بازیکن باشکوه بود و پاسور بزرگی محسوب می‌شد. من به او لقب ”سر“ داده بودم. جانی باید یک روز کاپیتان تیم ملی می‌شد. او در ۱۸ سالگی یک مهره درخشان بود“. ۱۸ سال سن؟ این جمله از آن مومنت گومری است. او ادامه داد: ”در حال حاضر صحبت از او مرا ناراحت می‌کند. پاهای او همواره به این سو و آن سو می‌رفت“. در اوایل دهه ۶۰ نقش خود به‌عنوان یک بازیساز را تثبیت کرد. هنگامی که تیم ملی انگلستان در اوج قرار داشت او بالاترین نقش را در تیم داشت. در خلال اکتبر ۱۹۶۰ تا می ۱۹۶۱ انگلستان ۸ مسابقه بدون شکست را ثبت کرد و ۴۴ گل به ثمر رساند. وقتی تیم در ۶ مسابقه ۴۰ گل به ثمر رساند ”جانی“ نقش عمده‌ای در تیم عهده‌دار بود. نتایج انگلستان در آن مقطع اینگونه بود: انگلستان ۵ ـ ایرلند شمالی ۲، انگلستان ۹ ـ لوگزامبورگ صفر، انگلستان ۴ ـ اسپانیا ۲، انگلستان ۵ ـ ولز یک، انگلستان ۹ ـ اسکاتلند ۳، انگلستان ۸ ـ مکزیک صفر. این رکورد با پیروزی ۳ بر ۲ در رم مقابل ایتالیا به ۷ دیدار امتداد یافت. ایتالیائی‌ها با سیستم کاتاناچیوی خود شهره خاص و عام بودند. آنها با گماردن یک سوئیپر کار را بر حریفان مشکل می‌کردند. ایتالیا از ۳ بازی بدون گل خورده، بازمی‌گشت. آنها در خانه تیم تسلیم‌ناپذیری نشان می‌دهند. در پایان آن دیدار، هاینز تمام بازیکنان انگلستان را کنار هم دعوت کرد تا در هنگام شادی کنار هم باشند. ۱۰۰ هزار هوادار غرق در سکوت شده بودند. بازیکنان آنچه می‌دیدند را باور نمی‌کردند. هنگامی که آخرین بازیکن ایتالیا زیر بار توهین‌ها راهی تونل شد؛ انگلیسی‌ها آرام شادی خود را شروع کردند. انگلستان دوران جالبی را پشت سر می‌گذاشت و گل‌های زیادی می‌زد. در جریان برد ۹ بر ۳ تیم ملی انگلستان مقابل اسکاتلند، هاینز به‌گونه‌ای ظاهر شد که گوئی خدای فوتبال است. بابی اسمیت و جانی هاینز هر کدام ۲ گل به ثمر رساندند. بابی رابسون و برایان داگلاس یک گل زدند و مونت گومری نیز هت‌تریک کرد؛ اما ”هاینز“ به‌طور واضح برترین مرد میدان بود. او به زیبائی توپ را کنترل می‌کرد، از بازیکنان حریف می‌گذشت و با پاس‌های خود حریف را ویران نمود. هاینز اولین بازیکنی بود که صاحب مدیر برنامه‌ها شد. مدیر برنامه‌های او ”هاروی“ نام داشت. این ۲ احترام زیادی برای یکدیگر قائل بودند. هاروی در اواخر دهه ۴۰ در کامپتون حضور داشت. او علی‌رغم مطرح کردن پیشنهاد تیم‌های گوناگون برای جذب ”جانی“ غالباً با جواب منفی موکلش روبه‌رو می‌شد، زیرا مرد اول فولهام علاقه داشت، تنها در تیم محبوب خود باقی بماند، قبل از زمانی که جیمی در سال ۱۹۶۱ با حداکثر دستمزد خود روبه‌رو شود ”تامی تریندر“ به او گفت: ”من می‌توانم بیشتر از ۲۰ پوند در هفته بپردازم. جانی تو ارزش این مبلغ را داری، پرداخت بیشترین میزان حقوق برای تو، هیچ اعتراضی در پی نخواهد داشت. اگر، در اختیار من بود هفته‌ای هزار پوند به تو می‌پرداختم. سطح بازی تو ارزش این میزان پاداش را خواهد داشت!“ به اینگونه بود که نام ”هاینز“ بار دیگر به تیتر اول روزنامه‌ها تبدل شد. او تبدیل به اولین بریتانیائی شد که ۱۰۰ پوند در هفته حقوق می‌گرفت. ”تریندر“ سرانجام توانست قول خود را عملی کند و پولی به اندازه ارزش جانی به پایش بریزد. در اینکه جانی هاینز در اوایل دهه ۶۰ مشهورترین ورزشکار بریتانیا بود هیچ بحث و جدلی وجود ندارد. او تنها متعلق به یک دوره نبود بلکه اسطوره همیشگی فولهام محسوب شده و می‌شود. یک بار هنگامی که جانی هاینز به‌خاطر رفع مصدومیت به اتاق پزشکی که باشگاه رفت، پزشک به او گفت نیم ساعت منتظر بماند تا بیمار فعلی خود را ملاقات کند. جانی نیم ساعت منتظر بماند او خاطرات زیادی با خود به همراه دارد. آن پزشک نیم ساعت بعد با سگ خود کنار هاینز آمد.جانی کاپیتان تیم ملی و فولهام بود؛ اما در برخی اوقات علی‌رغم شایستگی بسیار بی‌دلیل بیرون می‌ماند. آن سگ برای جانی مزاحمت ایجاد کرد. این حس اصلی خاطرات او بود. به هر حال جانی پس از طی کردن دوران فوتبالش در فولهام و پایان دوران بازیگری همراه با همسرش برای انجام کارهای تجاری به ادینبورگ بازگشت. چگونه است تعداد زیادی از اسکاتلندی‌ها همواره با احترام از وی یاد می‌کردند. آن هم در حالی که وی معمار پیروزی تاریخی انگلستان مقابل اسکاتلند بود؟