شتاب ورزش در جاده موفقیت

قهرمانی پاروزنان جوان ایرانی در آسیا افتخار تازه ای است که به تالار افتخارات ورزش کشورمان اضافه شده است

قهرمانی پاروزنان جوان ایرانی در آسیا افتخار تازه ای است که به تالار افتخارات ورزش کشورمان اضافه شده است. این عنوان در کنار مقام های درخشانی که ورزشکاران دیگر رشته ها در ماه های گذشته کسب کردند بار دیگر ثابت کرد شتاب ورزش در جاده موفقیت بیش از هر دوره دیگری است.

در این چند ماه بویژه در رده های پایه ای، تحولات در ورزش چشمگیر بوده است. موفقیت های حاصله آن قدر درخشان بوده اند که هیچ کس به خود جرأت نادیده گرفتن آن را نداده است.

نوجوانان والیبال ایران قهرمان جهان شدند. جوانان والیبالیست هم روی سکوی سوم دنیا ایستادند. دوچرخه سواران که تنها کمتر از یک سال روی پیست تمرین کرده بودند در آسیا همه را انگشت به دهان گذاشتند.

حتی بهنام خسروشاهی بهترین رکابزن جوان قاره شناخته شد. این در حالی است که میزبانی، کاظمی، سهرابی و... بهترین جاده روهای قاره در بزرگسالان هستند. بسکتبالیست های جوان کشورمان نیز چندی پیش قدرت های برتر غرب قاره را به راحتی پشت سر گذاشتند یا تکواندوکاران نوجوان برای نخستین مرتبه به غیر از نایب قهرمانی در قسمت پسران، در مجموع رقابت های قهرمانی آسیا نایب قهرمان شدند. کسب ۳ مدال در بخش دختران کاملاً بی سابقه بوده است.

در بسیاری از دیگر رشته ها مانند کشتی و شنا نیز جوان های ایرانی افتخارات قابل توجهی کسب کردند و این ها علاوه بر افتخاراتی است که بزرگسالان در بسکتبال، کاراته و... به دست آورده اند. مشهود است ورزش ما با حمایت دولت و با برنامه ریزی سازمان تربیت بدنی و فدراسیون ها و فراهم کردن امکانات مختلف در مسیر تازه ای افتاده است که عاقبت خوشی برای آن پیش بینی می شود. مسیری که به علم روز تجهیز شده و روال سنتی دیروز را کنار گذاشته است.

شک نداریم تأثیر مربیان خوب خارجی و نیز مربیان با دانش داخلی و تلاش فدراسیون ها در کسب این عناوین غیرقابل انکار است. این را هم نمی توان کتمان کرد که نوجوان ها و استعدادهای خام بیشتر از هر زمان دیگری تحت آموزش صحیح قرار گرفته اند و این همان چیزی بود که در گذشته خلأ بزرگ ورزش ایران به حساب می آمد. می توان انتظار داشت که تیم های بزرگسالان ایران در سال های آینده از تیم هایی که خودرو بارور شده بودند در عرصه های آسیایی وجهانی حرف هایی برای گفتن دارند و این البته منوط به برنامه ریزی و کار بیشتر است.

همواره نگرانی هایی که پیرامون رشته های مختلف ورزش کشورمان وجود داشت به نحوه آموزش استعدادها برمی گشت. حال که فدراسیون ها در برنامه های درازمدت خود شیوه های سنتی و چیدن گل های وحشی را فراموش کرده اند و با استخدام مربیان خوب خارجی و داخلی و نیز افزایش امکانات که در دستور کار سازمان تربیت بدنی قرار گرفته است، پرورش از نونهالی را پیشه کرده اند. حال باید دید فدراسیون ها برای مرحله گذار و انتقال این جوان ها به مراحل بعدی چه تدابیری دارند؟ تا وقتی به مرحله بزرگسالان می ر سیم دیگر مانند گذشته باری به هر جهت تیمی روانه رقابت های بین المللی نشود.

حال که سازمان ورزش کشور در زمینه سخت افزاری حمایت های لازم را به عمل می آورد و حتی دولت ورزش دوست و شخص رئیس جمهوری قول افزایش بودجه ورزش را داده است، انتظاری که از فدراسیون ها می رود به کارگیری تدابیر لازم برای حفظ سرمایه ها و انتقال صحیح آنها به تیم های بزرگسالان است. دربسیاری از موارد دیده شده تیم های پایه ای ایران در رده های پایه ای رقبای آسیایی و جهانی را براحتی کنار می زنند.

آنها وقتی به مرز بزرگسالان می رسند، براحتی هرز می روند این در حالی است که همان تیم های شکست خورده از ایران در رده های نوجوانان و جوانان با برنامه ریزی اصولی و کار و تلاش بیشتر به قدرت های برتر جهان بدل شده اند. والیبال نمونه عینی این ادعاست. کسی زحمات ۱۶ساله یزدانی خرم و عناوینی که در دوره وی و اخیراً داورزنی در تیم های پایه ای ایران به دست آمده را از یاد نمی برد، اما به راستی چرا در بزرگسالان اوضاع این گونه نیست. نمونه ها در این باره کم نیستند.

در این میان شاید فدراسیون بسکتبال جزو معدود فدراسیون هایی است که با یک برنامه اصولی مراحل انتقال را بخوبی انجام داده است. بسکتبالی ها ۵ سال پیش قهرمانی در رده جوانان آسیا را کسب کردند و با تقویت تیم خود کار را به جایی رساندند که تیم بزرگسالان کشورمان با قهرمانی در قاره به المپیک راه یافته است.در فوتبال اوضاع به گونه ای دیگر است. اخیراً در جودو هم شرایط خوبی مشاهده نشده و باید طرحی دیگر پیشه کرد.

آنچه مسلم است جوان ها آموزش پذیر و تاکتیک پذیرند و نگاه ورزش برای آینده نگری و برنامه ریزی طولانی نباید به هیچ وجه از سمت و سوی جوان ها به جهات دیگری معطوف شود. یقین داریم تربیت نوجوانان و جوانان همواره حاصلخیز بوده و مانند بذر و نهالی است که در کشاورزی مراقبت می شود تا حاصل خوبی به دست دهد. اما نگاه سنتی بیشتر به این می ماند که درختی دیرپا و قدیمی را با پیوند های اغلب ناموفق بیاراییم. امیدواریم سازمان ورزش کشور راهکار جدی برای حفظ استعدادها و انتقال صحیح آنها به تیم های ملی را در نظر بگیرد.

علی رضایی