افت شدید دمای بدن

هرگز بازوها یا ساق های این افراد را نباید مالش داد زیرا خون وریدی سرد را به سمت قلب رانده که باعث تحریک قلبی یا ایست قلبی می شود.
فراموشی، گیجی، کندی تکلم، افزایش و کاهش ضربان …

هرگز بازوها یا ساق های این افراد را نباید مالش داد زیرا خون وریدی سرد را به سمت قلب رانده که باعث تحریک قلبی یا ایست قلبی می شود.

فراموشی، گیجی، کندی تکلم، افزایش و کاهش ضربان قلب، از علائم افت شدید دمای بدن است. در صورت مشاهده علائم دیگری نظیر اختلال تعادل، سفتی عضلات، افزایش و کاهش تنفس، ایست قلبی و تنفسی و در نهایت کبودی پوست برای درمان باید بیمار را سریعاً از محیط سرد خارج کرد.

در این مواقع باید بسیار آرام بیمار را جابه جا کرد زیرا جابه جا کردن شدید می تواند منجر به اختلال ریتم قلبی کشنده در بیمار شود و ایست قلبی نیز علت شایع مرگ در افراد دچار افت شدید دمای بدن است.

در این مواقع باید لباس های خیس بیمار را بلافاصله خارج کرد، بیمار را خشک کرده و در نهایت دور بیمار پتوی گرمی پیچید.

در صورت امکان باید از اکسیژن گرم و مرطوب استفاده و اگر بیمار بیدار و قادر به بلعیدن است مایعات گرم به او داده و به بیمار اجازه داده نشود مواد محرکی از قبیل تنباکو، قهوه با الکل استفاده کند.

اگر بیمار دچار ایست قلبی شده است، احیاء قلبی و ریوی را باید شروع کرد و این احیاء قلبی و ریوی را به شدت ادامه داد و آن را به هیچ عنوان متوقف نکرد زیرا این بیماران را تا زمانی که دمای بدنشان به زیر دمای طبیعی (حدود ۳۶ درجه سانتیگراد) نرسیده نمی توان مرده حساب کرد.

فقط ۳ یا ۴ تنفس در دقیقه و ۵تا ۱۰ضربان در دقیقه برای ادامه زندگی د راین بیمار دچار افت شدید دمای بدن کافی است.

ایمن ترین حالت گرم کردن معمولا در مرکز طبی صورت می گیرد، بنابراین انتقال بیمار مهمترین عامل است.

¤دست ها و پاها را فقط باید از سرما حفظ کرد و آنها را نباید قبل از تنه گرم کرد

هرگز بازوها یا ساق های بیمار را نباید مالش داد، زیرا خون وریدی سرد با این کار به سمت قلب رانده می شود که باعث تحریک قلبی یا ایست قلبی می شود، در این زمان دست ها و پاها را فقط باید از سرما حفظ کرد و آنها را نباید قبل از تنه گرم کرد.

کیسه های گرم را باید در نقاط پررگ مانند سر و گردن، زیربغل، کشاله ران، قفسه سینه قرارداده شود، در صورت دراختیار نداشتن هیچ وسیله گرمایشی از تماس بدن با بدن باید استفاده شود.