طلبکاران آدمی در کلام امام سجاد(ع)

روزی شخصی بر امام سجاد علیه السلام وارد شد و عرض کرد: ای پسر رسول خدا(ص)! شب را چگونه و در چه حالتی سپری کردی و اکنون در چه حالتی هستی؟

شیخ توسی رحمت ا... علیه در کتاب خود آورده است: روزی شخصی بر امام سجاد علیه السلام وارد شد و عرض کرد: ای پسر رسول خدا(ص)! شب را چگونه و در چه حالتی سپری کردی و اکنون در چه حالتی هستی؟ حضرت در پاسخ چنین فرمودند: شب را گذراندم و هم اکنون در حالتی هستم که کسانی در پی من می باشند و مرا می طلبند:

۱ - خداوند متعال از من اطاعت و انجام دستورها و واجبات و وظایف را می طلبد.

۲ - پیامبر اسلام صلی ا... علیه و آله، از من انجام مستحبات و کارهای پسندیده را طلب می کند.

۳ - عائله و خانواده ام، که از من نفقه و مایحتاج زندگی خود را درخواست می کنند.

۴ - هوای نفس، که آرزوی رسیدن به خواسته های خود را دارد.

۵ - شیطان، که می خواهد مرا مطیع و فرمانبر خویش کند.

۶ - دو ملک مأمور الهی، که در همه جا و همه حالات همراه من هستند و از من صداقت و درستکاری می خواهند.

۷ - ملک الموت و عزرائیل، که هر لحظه ممکن است روح و جان مرا بگیرد.

۸ - و در نهایت قبر، که در انتظار دریافت و تحویل بدن و جسم من به درون خود می باشد. سپس امام علیه السلام افزودند: اکنون حال کسی که در چنین شرایط و در مقابل چنین طلبکارانی قرار گرفته است، چگونه می تواند باشد. (اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۴۵)

نویسنده: محمدرضا تقوایی